Ο κάβουρας και το ζουμί του
by Sotos
Σας παρακαλάει, μωρέ! Σας παρακαλάει να τον ρίξετε!! Σας παρακαλάει, και κάθεστε;;;
Φοβάστε ότι δεν θα μπείτε στη Βουλή, ε;
Μα, νομίζετε ότι υπάρχει περίπτωση κάτι να γίνει, κάτι το εντελώς απροσδόκητο, να σας κάτσει κανένα θαύμα; Να πέσει από το πουθενά ραβδί στην Ερυθρά Θάλασσα, για να περάσετε απέναντι; Πού απέναντι; Πού, για να καταφέρετε να μπείτε; Και τότε ακόμα, πού θα πλυθείτε, σε ποιο νερό, αφού η θάλασσα θα έχει ανοίξει, για να περάσετε;
Μπας περιμένετε να έρθει κανένα διαστημόπλοιο; Τι να κάνει εδώ, μωρέ, το διαστημόπλοιο;; Να ξεφορτώσει αστρικά μπάζα;;;
Σας παρακαλάει, μωρέ, σας λέω. Σ α ς π α ρ α κ α λ ά ε ι !
Κωθώνια!
Μονάχα, μην έρθετε μετά να μου πείτε ότι ήσασταν απέναντι. Μην κάνει ότι σας περνάει από το μυαλό να μου πείτε ότι ήσασταν απέναντι, και ότι, να, γι αυτό δεν θέλατε να του κάνετε το χατήρι. Εντάξει; Σας παρακαλώ εγώ τώρα.
sotosblog 
Ο τίτλος σου μου θύμισε και την παροιμία «πως πάνε τα παιδιά σου, κάβουρα; Πέρυσι περπατούσαν, φέτος μπουσουλάνε». Πόσο ταιριαστή, ε; Όποιοι… καρκινοβατούν πάντως, θα τραγουδήσουν «κι όλο κλαίνε τα καβουράκια»…
Άκρα του τάφου σιωπή βασιλεύει στην Ελλάδα της λαμογιάς. Δεν κουνιέται, μα και δεν λυγιέται τίποτα… Όλοι, μα όλοι περιμένουμε να πέσουν του κριαριού τα λιμπά, που λέμε στο χωριό μου.
Με όλο το σεβασμό και φιλικό πλησίασμα, ας προσπαθήσω να απαντήσω:
Kι έτσι αν είναι, η δημόσια αναπαραγωγή αυτής της έστω «αλήθειας» δεν βοηθάει στο να αλλάξει τίποτα, ούτε στο να αλλάξει και αυτή η ίδια βέβαια –τι άλλος λόγος να δημοσιεύεται, αν όχι από πόνο για να αλλάξει κάτι, άρα και αυτή, ώστε να αφίσταται μια τέτοια κριτική από την στάση εκείνων οι οποίοι την ασκούν αυτή στοχευμένα ως πονηροί εντολοδόχοι, πράγμα που γνωρίζω ότι δεν είστε; Δεν ξέρω καν αν βοηθάει ακόμα και αυτός ο τεχνητός και υποθετικός βαθμός στον οποίον την παραδέχομαι δημοσίως κι εγώ τώρα αναγκαστικά, προκειμένου να απαντήσω στο σχόλιο.
Αν έχετε προσέξει, την αποφεύγω όσο μπορώ στα κείμενά μου, όταν δεν παρασύρομαι. Και είναι εύκολο να παρασυρθεί κανείς, αδύναμες οι αντιστάσεις σε καιρούς που βαλλόμαστε από παντού, και σχεδόν αυτόματη αυτού του είδους η αντίδραση –νερό στο μύλο των ολετήρων.
Δεν ξέρω πόσο «αποκλειστικά» ευθύνεται αυτή η στάση μας που, μια από τον ένα, μια από τον άλλον, ποτέ δεν λείπει τελικά από την καθημερινή συζήτηση, και συντηρεί ακροβολισμένα την ηττοπάθεια απέναντι σε αποφασισμενους και εστιασμένους επιβουλείς. Άλλά οπωσδήποτε δεν βοηθάει. Και είναι και ναρκισσιστική, αν μου επιτρέπετε –συγνώμη δεν ήθελα να κατηγορήσω, διότι ούτε κάτι τέτοιο είναι καλύτερο.
Διαβαζοντας το κειμενο σου μια σκεψη κατεκλυσε τον νου μου .. Μια παροιμια με τον καβουρα… Ειδα ομως οτι με ειχε προλαβει άλλος σχολιαστης πιο πάνω. Οπότε μην την επαναλάβω.
Θα σου πω όμως κάτι άλλο σε σχεση με τον… καβουρα: Στους πολέμους ο κατακτητής βομβαρδίζει πρώτα την κρατική τηλεόραση του κατακτημενου. Στην περίπτωση μας, Ελληνάκο μου, η κρατική τηλεόραση, η φωνή του λαού, βομβαρδίστηκε απο την ίδια σου την γ@μ#μ€ν# την κυβερνηση του τρελαντωνη…
Η Δημοκρατία, η όποια δημοκρατία είχαμε, απο χτες το βράδυ έπαψε (προκλητικά) να εκπέμπει.
Αντε.. καλή Λευτεριά !
[…] sotosblog […]