sotosblog

Οι καιροί αλλάζουν, τουλάχιστον κατά τούτο: Η εξάπλωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, Twitter, Facebook, LinkedIn κ.τ.λ., καθώς και η αμεσότητα που παρέχουν αυτά στην πληροφόρηση σήμερα έχουν επαναπροσδιορίσει καταλυτικά την έννοια «επικοινωνία», όπως την γνωρίζαμε για δεκαετίες.

Στις μέρες μας, λ.χ., την Εξουσία μπορεί να ενοχλήσει ένας πολύ ενεργός χρήστης του Twitter –ποιος θα το φανταζόταν… Δέσμια αυτή άλλων εποχών, εθισμένη στην επικοινωνιακή υποτέλεια ως προς τις επιδιώξεις της, και με γλυκειά εμπειρία από την μακρόχρονη ανταπόκριση των διαπλεκομένων επ’ ανταλλάγματι, δεν θεωρεί κατάντημα το να αντιμετωπίζει τον ενοχλητικό γι αυτήν ενεργό χρήστη του Twitter όπως ο διάβολος το λιβάνι, εφόσον δεν μπορεί να τον ελέγξει.

Γνωρίζοντας δε ότι στερείται αυτός υψηλής προστασίας ή συνδικαλιστικής κάλυψης, όπως αντιλαμβάνεσθε, τα όπλα που έχει στη διάθεσή της για να τον εξοντώσει είναι πολλά και πολύ βρώμικα. Συκοφαντία, απειλές με τη Δικαιοσύνη, ακύρωση της αξιοπιστίας του, εκφοβισμοί, αυτά μόνο λίγα από ένα οπλοστάσιο, τεράστιο, αυταρχικό, μισαλλόδοξο, κυνικό, απάνθρωπο και γλοιώδες, πλην αρκετό για να κάνει την Εξουσία να λέγεται Εξουσία, με ό,τι συνεπάγεται συνειρμικά η έννοια τούτη στην συνείδηση του ανθρώπου και στο συλλογικό ασυνείδητο.

Όλα τούτα τα όπλα είναι φυσικά παλαιομοδίτικα αλλά και διαχρονικά, εν Ελλάδι όμως και πολύ ύπουλα καθώς διαθέτει η Εξουσία ως επιπλέον σύμμαχο στο πλευρό της μιαν άρτια προετοιμασμένη Κοινή Γνώμη, που έχει ταυτίσει το Διαδίκτυο με την κατασκοπεία, την πειρατεία και παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, την παιδική πορνογραφία, τις ολέθριες γνωριμίες και την σύναψη σχέσεων μεταξύ πόρνων ενηλίκων και ανυποψίαστων ανηλίκων, εξαρτησιογόνες παρενέργειες πολύ χειρότερες από εκείνες των σκληρών ναρκωτικών, και γενικά μιαν εγχώρια Κοινή Γνώμη που έχει σχηματίσει μια προκατασκευασμένη εικόνα περίπου σαν τα καζάνια της κολάσεως με διαβόλους, τριβόλους και αθώα θύματα που πεθαίνουν οιμώζοντας εν μέσω φρικτών πόνων.

Με τούτα και με εκείνα, που λέτε, έχει ξεσπάσει εδώ και πολύ καιρό άνιση διαμάχη ανάμεσα στον μπλόγκερ και χρήστη του Twitter @Gerogriniaris και το Μαξίμου. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλές επεξηγήσεις, διότι από τα παραπάνω μάλλον έχετε καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Άλλωστε τι να προσθέσω; Δεν σας φτάνει η θλίψη που αποπνέει το Μαξίμου από μόνο του; Θέλετε και άλλη; Να πω μόνο ότι ο @Gerogriniaris τους ξεμπροστιάζει συστηματικά και τεκμηριωμένα. Εξ ου και τον συμπεριλαμβάνω εδώ παρακάτω στην στήλη «Διαβάζω Συστηματικά», ώστε να ενημερώνεστε πληρέστερα και υπεύθυνα.

Να θυμηθώ, ωστόσο με την ευκαιρία, μια χαριτωμένη ιστορία που είχα πληροφορηθεί σε παλαιότερες εποχές, όχι από τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά μέσα από τον συμβατικό Τύπο και συγκεκριμένα από την αρθρογραφία του Σταύρου Ψυχάρη, τότε που ακόμα δεν είχαν αλλάξει οι καιροί…

Ένας απερχόμενος πρωθυπουργός, διηγόταν στο άρθρο του ο και τότε Διευθυντής του Βήματος, είχε παραδώσει στον παραλαμβάνοντα διάδοχό του τρεις επιστολές, διευκρινίζοντας του ότι θα πρέπει να τις ανοίγει με την αριθμημένη σειρά τους, δηλαδή μια κάθε φορά που θα σκούραιναν τα πράγματα κατά την διάρκεια της θητείας του. Κι έτσι, συνέχιζε στο άρθρο, στην πρώτη μεγάλη δυσκολία άνοιξε εκείνος τον πρώτο φάκελο και βρήκε μέσα ένα σημείωμα που έγραφε: «Ρίξ’ τα στους προηγούμενους!» Στην δεύτερη δυσκολία άνοιξε τον δεύτερο φάκελο, του οποίου το σημείωμα έγραφε: «Ρίξ’ τα στους δημοσιογράφους!»

Σήμερα, όπως βλέπετε, δεν τα ρίχνει η Εξουσία στους Δημοσιογράφους. Ανακαλύπτει κι εντοπίζει τους δαίμονες στο Διαδίκτυο.

Η κόντρα με τον @Gerogriniaris έχει αρχίσει πριν από καιρό. Την πήρε δε απ’ ό,τι φαίνεται αυτός στα σοβαρά, χα (LOL), μάλλον επειδή δεν γνώριζε την ιστορία με τις επιστολές, οπότε και είναι βέβαιον ότι θα το είχε πάρει ελαφρύτερα. Πιστέψτε με, έχει την ευφυία να την δει στις πραγματικές της διαστάσεις.

Τέλος πάντων, για να μην πολυλογούμε, έχουμε πια σήμερα φύγει από αυτό το στάδιο, που περιέγραφε το άρθρο του Ψυχάρη. Είμαστε ήδη στο επόμενο και τελευταίο: Ήρθε που λέτε, κατέληγε στο άρθρο, κάποια στιγμή και η τρίτη δυσκολία, οπότε ανοίχτηκε και ο τρίτος φάκελος. Μέσα το σημείωμα έγραφε: «Ετοίμασε τρεις επιστολές για τον επόμενο!»

Τελικά, όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.