sotosblog

Τη φωτογραφία έχει τραβήξει ο τεχνίτης του ασπρόμαυρου Peter Rees

Με αφορμή το Eurogroup

Η θύελλα που έχει ξεσπάσει σχετικά με τη χειραγώγηση του Libor δεν είναι και τόσο άσχετη με τα δικά μας χάλια εδώ στην Ελλάδα. Μέσα της κρύβει πολύ παρεμφερείς δυνάμεις με εκείνες του τσουνάμι, που άφησε στο πέρασμά του τα ελληνικά ερείπια.

Για να μην μπαίνετε σε αχρείαστο κόπο όσοι τυχόν δεν γνωρίζετε την υπόθεση, εξηγώ ότι το Libor είναι το επιτόκιο με το οποίο δανείζονται οι τράπεζες στο Λονδίνο· ως τέτοιο επηρρεάζει το αντίστοιχο επιτόκιο στην Ευρώπη και τον κόσμο. Με αποτέλεσμα να επηρρεάζει, φυσικά, και όλες τις άλλες τραπεζικές εργασίες διεθνώς. Σειρά αποκαλύψεων αυτές τις ημέρες ότι υπήρξε «μαγειρική» αυτού του επιτοκίου κάνουν λόγο για συνέπειες σωρευτικών ζημιών ύψους εκατοντάδων τρισεκατομμυρίων ευρώ. Ασφαλώς, ουδείς από τους εμπλεκομένους το παραδέχεται επισήμως, αλλά με κάθε έναν ελεγχόμενο που το αρνείται προκύπτουν νέα πρόσωπα, παρασκηνιακοί συντελεστές χειραγώγησης ένθεν και κείθεν του Ατλαντικού.

Προσοχή! Η είδηση δεν είναι ότι υπήρξε χειραγώγηση· και πολύ εσφαλμένα παρουσιάζεται  έτσι. Η είδηση είναι η στοχοποίηση: ποιος, που, πότε· διότι χειραγώγηση μεγεθών υπάρχει σε όλη την Οικουμένη ως κοινό μυστικό. Αρχίζετε, νομίζω, σε αυτό το σημείο να παίρνετε μυρωδιά γιατί γράφω ότι το σκάνδαλο με το Libor δεν είναι άσχετο με τα δικά μας χάλια.

Θα το κάνω πιο λιανά και θα είμαι όσο μπορώ πιο γλαφυρός: Είναι άλλο να γνωρίζει όλη η πολυκατοικία ότι κάτι τρέχει με το διαμέρισμα του τρίτου, ας πούμε, και άλλο να ειδοποιήσει κάποιος, και μάλιστα κάποιος από το συγκεκριμένο διαμέρισμα, το Ηθών και Λεσχών. Όσο δεν ειδοποιείται η Αστυνομία, στα διάφορα διαμερίσματα της πολυκατοικίας μπορούν να συμβαίνουν διάφορα πράγματα, πάντοτε μέσα στο πλαίσιο του «ουδείς αναμάρτητος» που ακούσθηκε και στη Βουλή. Όταν όμως κληθεί η Αστυνομία, τότε ζητάει εξηγήσεις πρώτα από το εν λόγω και μετά, επ’ ευκαιρία, από όλα τα διαμερίσματα, νόμιμα και μη. Ενδεχομένως και από όλη τη γειτονιά. Κοντολογίς: μέγα σούσουρο. Τότε όλα τα άλλα διαμερίσματα της πολυκατοικίας –ιδιαιτέρως εκείνα που θέλουν να εμφανίζονται ως καθώς πρέπει– αρχίζουν και παίζουν με την ιδέα μιας Γενικής Συνέλευσης που θα πάρει αποφάσεις για το επίμαχο διαμέρισμα –αποφάσεις οι οποίες θα ξεπλύνουν στα μάτια του κόσμου κυρίως τη δική τους λερωμένη φωλιά, φιλοτεχνόντας το δόγμα »αφού καθαρίζουμε, είμαστε καθαροί».

Ζούμε σε εποχή ενός τόσο ανελέητου οικονομικού ανταγωνισμού, που πολλές φορές μιλάμε για πόλεμο με οικονομικά μέσα. Όλη η Οικουμένη, λοιπόν, πειράζει τα νούμερα μέσα σε αυτόν τον πόλεμο. Και τα κρύβει, όπως θα έκανε κάθε σώφρων στρατιωτικός για την ασφάλεια των δυνάμεών του, καθώς και του εαυτού του εν μέσω επιχειρήσεων.

Στην Ευρωπαϊκή Οικονομία, όσο πιο μικρός είσαι τόσο λιγότερο ενοχλείς με τα δικά σου τα νούμερα των μεγάλων. Το παιχνίδι των μεγάλων σε αντέχει. Το να φέρεις όμως την Αστυνομία δεν το αντέχει κανένας. Γι αυτό μετράς τις κουβέντες σου, όπως κάνουν όλοι. Αν είσαι έμπειρος γνωρίζεις ότι η… αλήθεια έχει την ώρα της –αν την έχει ποτέ στην πολιτική (ακούω τους πολιτικούς που λένε ότι θα πούνε την αλήθεια στο λαό και κρατάω την κοιλιά μου από τα γέλια, για να μην πω ότι μου ανακατεύεται το στομάχι).

Εμείς (όχι όλοι, αλλά ο αρμόδιος υπουργός και ο προϊστάμενός του), αντιθέτως, πήγαμε ξαφνικά πριν από σχεδόν τρία χρόνια –σπεύσαμε– και είπαμε την αλήθεια! Τόχαμε ξανακάνει απέξω-απέξω κι έπιασε, βλέπετε… Αυτή τη φορά, όμως, πλάκωσε η Αστυνομία. Εκείνος που την έφερε, βέβαια, προβάλλει τώρα ως δικαιολογία ότι απλώς είπε την αλήθεια· ο θανατηφόρος συνδυασμός οίησης κι εμπάθειας του στέρησε τη στοιχειώδη γνώση ότι η αλήθεια στον πόλεμο ευνοεί τους ισχυρούς.

Τα γράφω τούτα για να μετριάσω λίγο την έκταση των διαφόρων συνομωτικού τύπου θεωριών, που έχουν αναπτυχθεί και αναπαράγονται ακόμη γύρω από την νέα ελληνική τραγωδία. Αναμφίβολα, κάποια συνομωσία θα πρέπει να κρύβεται στην όλη ιστορία· να την αναζητούμε, όμως, εκεί που χωράει, διότι μόνο έτσι έχουμε κάποια πιθανότητα να την εννοήσουμε. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι, για να τελεσφορήσει, κάθε συνομωσία χρειάζεται και ανοήτους που να έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, ώστε να είναι πρόθυμοι. Ακόμη καλύτερα αν είναι και γονυπετείς.

Το τελευταίο το συμπληρώνω με αφορμή το κοινό κτήμα ότι η όποια συνομωσία εξυφάνθηκε δεν έχει έρθει ακόμη σε πλήρες πέρας…