sotosblog

Το στιγμιότυπο από το κινητό μου. Το δημοσιεύω εκ του περισσού, μόνο και μόνο ως πειστήριο ότι κρίνω τις δηλώσεις Παναγόπουλου με μάρτυρα τα ίδια μου τα μάτια.

Η δήλωση Παναγόπουλου ότι «δυστυχώς, δεν είναι της μαζικότητας που θα έπρεπε η συμμετοχή στη σημερινή συγκέντρωση· η απεργία στα ΜΜΜ δεν επέτρεψε στον κόσμο να κατέβει να διαδηλώσει» εκφράζει τον ίδιο, τις ανασφάλειές του, τις σκοπιμότητες που υπηρετεί και την κούνια που τον κούναγε, μαζί με την ψευδαίσθηση του ότι θα ηγηθεί της ανεπανάληπτης λαοθάλασσας πίσω από την ουτοπία της οποίας επιδιώκει να κρυφτεί, πιστεύοντας ότι κανένας δεν θα τον ξετρυπώσει από εκεί, επειδή πράγματι πολύ περισσότερος κόσμος θα μπορούσε να είχε συμμετάσχει όχι μόνο στην πορεία, αλλά και στο σουβλατζήδικο, στο σινεμά, στο λούνα παρκ, στις συγκεντρώσεις, στο διάστημα και στο φεγγάρι ακόμη-ακόμη.

Ο Παναγόπουλος, ως πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε. δεν δικαιούται να αξιολογεί αρνητικά τη σημερινή εντυπωσιακή και γεμάτη παλμό συμμετοχή του κόσμου. Εφ’ όσον το κάνει, το πράττει με επίγνωση ότι η δήλωσή του λειτουργεί ανασταλτικά και υπέρ της νοοτροπίας της απάθειας —ειδικά ενόψει της αυριανής ημέρας. Αν δεν το γνωρίζει  —που το γνωρίζει— αυτό, τότε είναι αξιοθρήνητος εις το τετράγωνο, αν όχι εις τον κύβο. Αξιοθρήνητος και πολύ, μα πολύ ύποπτος.

Για να καταδείξω αυτό που ισχυρίζομαι και να γίνει αυτό κατανοητό ακόμη και στα παιδάκια του νηπιαγωγίου, αναφρασεολογώ εγώ ο ίδιος τη δήλωσή του, ως εκείνη θα όφειλε να είναι· και μάλιστα τη διατυπώνω εδώ με τρόπο που να μην αλλοιώσω καν τις… λοιπές επιδιώξεις του, πέραν εκείνης που έχει να κάνει με καθαυτή τη κατασυκοφάντηση της σημερινής συμμετοχής: «ευτυχώς —και τούτο μας δικαιώνει και μας γεμίζει ελπίδα και δυναμώνει το αγωνιστικό φρόνημα του συνδικαλιστικού κινήματος— η σημερινή μαζικότητα είναι πρωτοφανής, ειδικά αν υπολογίσει κανείς την απεργία στα ΜΜΜ που κατέστησε ιδιαίτερα δύσκολο, σχεδόν απαγορευτικό για τον κόσμο να κατέβει να διαδηλώσει».

Έτσι δεν είναι; Εγώ τουλάχιστον αυτό είδα.