Η εποχή που πέφτουν τα καρύδια

Σας αποθύμησα. Αλλά τι; Να γράφουμε τα ίδια και τα ίδια; Άμα δεν έχει αλλάξει τίποτα, τότε τι να γράφουμε; Για να περνάει η ώρα; Αν οφείλει να γράψει κανείς για κάτι, είναι για τη μεγάλη ξεφτίλα που καλούμεθα να ζήσουμε οι Έλληνες σε λίγες ημέρες: ναζιστές να παρίστανται στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου ως επίσημοι προσκεκλημένοι!!! Θα τρίζουν τα κόκκαλα του πατερούλη μου… Ύβρις. Καλά το είπε ο Γλέζος. Κάθε χρόνο ύψωνα τη σημαία στο μπαλκόνι του σπιτιού μου. Φέτος θα την υψώσω ανάποδα. Αλλά, βλέπεις, έγινε και αυτό σάτιρα…

Τώρα τι θέλετε να μάθετε; Αν θα πέσει η κυβέρνηση; Μπα, δεν νομίζω. Σας θυμίζω απόσπασμα από τα πρακτικά της συζήτησης των πολιτικών αρχηγών που είχε δημοσιεύσει κατ΄αποκλειστικότητα το sotosblog:

–Άμα δεν γουστάρετε, ρίξτε με, να λέω κι εγώ ότι εξαιτίας σας δεν πήραμε τη δόση.

–Καλά, κάτσε να πάρουμε τη δόση και θα σε στρώσω εγώ…

–Τι να στρώσεις, ρε σαχλαμάρα, που έχετε μείνει τρείς κι ο κούκος!

–Κύριοι, κύριοι, ντροπή! Ήρθαμε εδώ για να μαλώσουμε; Νομίζω, μπορούμε να συζητήσουμε πολιτισμένα.

Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ποια είναι η ψύχα μέσα στο καρύδι, που είναι και η εποχή τους και πέφτουν τώρα οι καρποί αυτοί από ψηλά· κι έτσι κι έχει πλακόστρωτο κάτω, σπάνε πέφτοντας κι ανοίγουν έτοιμα προς βρώσιν –και συμμόρφωσιν…

Από την άλλη, δίκαιο έχει ο Π. Σκουρλέτης που λέει ότι η κυβέρνηση κρέμεται από μια κλωστή. Κι εμείς είχαμε γράψει ότι το τετράμηνο από την ημέρα των εκλογών θα είναι κρίσιμο στάδιο. Δηλαδή, όχι ότι το βγάλαμε από το κεφάλι μας· στο BBC το ακούσαμε. Αλλα κι αυτό το πάλαι ποτέ δημοσιογραφικό απάγγειο περνάει κρίση στις μέρες μας, οπότε… Πάντως μια… πρόσθετη διαφώτιση για το τι σημαίνει «σούργελο» την έπαθε ο κόσμος, με αυτά που διαδραματίζονται. Παίζει κι από κει το πράγμα…

Οι τελευταίες λεπτομέρειες από το χρονικό του σούργελου έχουν ως εξής: Επιστρέφει ο Επαίτης με κατεβασμένα τα αυτιά από τις Βρυξέλλες. Και όπως θα έκανε κάθε πολιτικάντης, ευχαρίστησε τους άλλους δύο που τον στηρίζουν. Κοντολογίς, μοίρασε τα κατεβασμένα αυτιά στα τρία. Τα διαπλεκόμενα εξήραν την… αλτρουιστική αυτή στάση του… εθνάρχη. Οι άλλοι δύο και κυρίως ο Προπέτης σου λέει ε, όχι κι έτσι ρε φίλε, μόνος σου πήγες, μόνος να τα λουστείς. Και πρόσθεσε για ξεκάρφωμα: Στηρίζουμε την κυβέρνηση κ.τ.τ. Οι φωστήρες του Μαξίμου απεφάσισαν τότε να του κάνουν τους πονηρούς και διοχέτευσαν («διαρρέεται», που λένε σήμερα…) σενάριο περί πρόωρων εκλογών, μια και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Ιπποκράτους έχει γίνει… υποκράτους και είπαν να το εκμεταλλευτούν αυτό. Ο Προπέτης, όμως, τους τη φύλαγε, μία σου-μία μου, και να τα χθεσινά. Προς στιγμήν άρχισε να τρέμει η Τρέμη· το μισό στόμα της λίγο έλλειψε να βγεί στο διπλανό κανάλι. Έχει γούστο, σου λέει!.. Σήμαναν οι σειρήνεις όμως και κατέφθασε σωσίβιο. Έτσι εσύ, μία; Έτσι εγώ, δύο, είπε το Επαιτείο. Τώρα θα δεις! Και δήλωσε: Όποιος τολμήσει…

Θα τολμήσει κανείς; Ζητούνται καρύδια, βλέπετε…

Α, ξέχασα… Ο ρόλος του Δραπέτη δεν μετράει. Απλώς τα ξέρει αυτά και πρόλαβε να πάρει τη μπουκιά του Προπέτη μές από το στόμα. Άλλος πολιτικάντης αυτός…

Πάω να κατεβάσω τη σημαία από το πατάρι, να την έχω έτοιμη από τώρα.