sotosblog

Θα ήθελα να είναι μια δόση ξεχωριστή η πρώτη μου ανάρτηση για το 2013. Έτσι κι αλλιώς θα είναι αυτό ένα ξεχωριστό έτος, ονειρικό –είναι ήδη τεχνητά παραδείσιο– και για τούτο δικαιούται να ξεκινήσει με μια ξεχωριστή, αντάξια ανάρτηση στο sotosblog.

Ένα ερώτημα όμως πρώτα: Αυτό για το οποίο θα ήθελα να γράψω, γιατί δεν το έχω διαβάσει κάπου; Επειδή δεν διαβάζω και πολύ ή μήπως επειδή είναι τόσο γνωστό, που κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπαίνει καν στον κόπο να κάτσει και να το γράψει, μπαστουνάκι-κουλουράκι, αφού όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε την απάντηση; Όπως, ας πούμε, δεν καθόμαστε να γράψουμε για το γεγονός ότι η γη είναι στρογγυλή –τουλάχιστον από την εποχή του υιού Γαλιλαίου.

Και τώρα το δεύτερο ερώτημα, που είναι και το θέμα μας σήμερα: Ποιος πουλάει την ηρωίνη;

«Οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη»· ε, καλά αυτό το γνωρίζουν και οι κότες. Δεν είναι ανάγκη να διαβάζει κανείς βιβλία ή ιστολόγια· το γράφουν ως και οι τοίχοι. Πρώτα-πρώτα το γνωρίζουν με όλες του τις τεχνικές λεπτομέρειες οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, δηλαδή τα πρεζάκια. Αυτές τις μέρες, μάλιστα, το πληροφορήθηκε από τις Ειδήσεις και ο πιο αδαής. Θα το ξεχάσει, φυσικά, σε λίγο ο κύριος αδαής, καθώς και η κυρία Άρτεμις, αλλά θα τους το ξαναθυμίσουν σε λίγο καιρό οι Ειδήσεις, με την πρώτη ευκαιρία –έχει συμβεί επανειλημμένως.

Απαντήσαμε, κυρίες μου και κύριοι, στην ερώτηση «ποιος πουλάει την ηρωίνη»; Όχι. Απαντήσαμε στην ερώτηση «ποιος πουλάει την ηρωίνη στα πρεζάκια». Για να απαντήσουμε στο ερώτημα «ποιος πουλάει την ηρωίνη», απομένει να απαντήσουμε και στην ερώτηση «ποιος πουλάει την ηρωίνη στους μπάτσους». Τότε πια θα πάρουμε άριστα στο διαγώνισμα.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι δεν είναι τελικά ένα εύκολο ερώτημα για να του δοθεί απάντηση, διαφορετικά θα κυριαρχούσε αυτή στους τοίχους.

Ας ζητήσουμε τη… Βοήθεια του Κοινού, με ένα πρόσφατο παράδειγμα: Ποιος πουλούσε παραδοσιακά τις πατάτες Νευροκοπίου; Οι μεσάζοντες. Ποιος πουλούσε τις πατάτες Νευροκοπίου στους μεσάζοντες; Οι πατατοπαραγωγοί του Νευροκοπίου. Άρα; Ποιοι πωλούν την ηρωίνη στους μπάτσους; Οι παραγωγοί ηρωίνης.

Ποιοι παράγουν ηρωίνη; Διάφοροι εντελώς τρελλοί με τόσο υπερβολικά ανεπτυγμένο το ένστικτο του θανάτου που να παίζουν το κεφάλι τους κορώνα-γράμματα σε παράνομες καλλιέργειες λευκής παπαρούνας, διότι, σημειωτέον, η μήκων η υπνοφόρος δεν ευδοκιμεί σε ανήλιαγα υπόγεια, και περιμένουν εκείνοι οι τρελλοί και ηλίθιοι να φθάσει η ώρα μεσάνυχτα για να πουλήσουν τη σοδειά τους σε άλλους ακόμα πιο ριψοκίνδυνους τρελλούς, οι οποίοι επίσης τυφλωμένοι με τη σειρά τους από το εύκολο κέρδος τη φορτώνουν στα νύχια δίχως κιχ σε καμουφλαρισμένα φορτηγά μέσα στο άγριο σκοτάδι, ώστε να στείλουν με την αγωνία στο κατακόρυφο και οπλισμένοι σαν αστακοί την πρώτη ύλη από δύσβατους άγνωστους δρόμους σε καμουφλαρισμένα εργοστάσια χημικής επεξεργασίας κάπου στο πουθενά; Ας πούμε, δεκτόν. Και το πρωί που ξημερώνει τι λένε οι χωρικοί ότι παράγουν εκεί απ΄ όπου έγινε η συγκομιδή; Εξαισια αγγλική λεβάντα και ινδικές καμέλιες;

Μήπως τυχόν πάει άλλος μεσάζοντας στο χωριό τους το πρωί, νόμιμος-νόμιμος, ωραίος-ωραίος και αγοράζει από την ίδια σοδειά, με γνώση και επίγνωση του τι αγοράζει, τιμολόγια κομπλέ, οπότε εκλείπει κάθε λόγος να βάλει το κεφάλι του ο… ανθοπαραγωγός στο ντορβά, αφού μπορεί έτσι κι αλλιώς να ξεπουλήσει θαυμάσια σε αυτόν τον ωραίο και καθωσπρέπει μεσάζοντα χωρίς, μάλιστα, πολύ-πολύ πονοκέφαλο ή προβλήματα με το νόμο;

Ποιόν και μόνον ποιόν, λοιπόν, τι είδους κλάδο, εταιρεία, επιχείρηση, μπορεί να εκπροσωπεί ο γραβατωμένος μεσάζοντας αυτός για να είναι νομιμος-νόμιμος και ωραίος-ωραίος, αν όχι εκείνον που κατά νόμον έχει το δικαίωμα να αγοράζει πρώτη ύλη και να παρασκευάζει ηρωίνη; Ποιος, αγαπητοί μου, έχει κατά νόμον δικαίωμα να αγοράζει νόμιμα την πρώτη ύλη και να παρασκευάζει ηρωίνη; Και τι νόμιμος χρήση υπάρχει της πρώτης ύλης που χρειάζεται για την ηρωίνη; Εδώ σας θέλω!

Και αυτήν την απάντηση την γνωρίζουν ασφαλώς οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, δηλαδή τα πρεζάκια. Γι αυτό και ένα συγκεκριμένο είδος καταστημάτων λιανικής που έχει άμεση σχέση με την νόμιμη αυτή χρήση κατεβάζει ρολά τα βράδυα, όταν πρέπει κατά νόμον να μείνει ανοικτό…

Μια μέρα να μου θυμίσετε να σας μιλήσω και για το πόσο ψηλά στην κατάταξη κερδών και κύκλου εργασιών παγκοσμίως είναι εκείνοι που έχουν το νόμιμο δικαίωμα να αγοράζουν την πρώτη ύλη που χρειάζεται για να παρασκευασθεί η ηρωίνη. Αν και ήδη υπερέβημεν τα εσκαμμένα και κινδυνεύουμε… (Ευτυχώς που είμαι δημοσιογράφος και μπορεί να τη βγάλω καθαρή με κανένα ταξιδάκι σε εξωτικό νησί για κανένα ανούσιο ιατρικό συνέδριο, αντί να με βρουν σε κανένα χαντάκι…)

Εν τω μεταξύ μη μου πείτε ότι «ναι, αλλά η δουλειά του μπάτσου είναι άλλη», γιατί θα σας απαντήσω και εγώ ότι και του άλλου η δουλειά άλλη είναι. Ή μάλλον, μια και αρκεί ως εδώ η τόση ανάλυση, θα σας πω ότι πολλά ζητάτε από εμπόρους ναρκωτικών γενικώς, και πολύ περισσότερα από τα θλιβερά και σιχαμένα βαποράκια τους. Εκτός αν είχατε επενδύσει τίποτε άλλες προσδοκίες στα πηλήκια…

Α, κι ένα τελευταίο ερώτημα: Από πού και ως πού, παρακαλώ, συνιστούν όλα τούτα μια ξεχωριστή ανάρτηση για το 2013; Ε, να… μάθαμε που μάθαμε όλοι πια στη ζωή σε δόσεις, έχουμε αρχίσει εσχάτως να βλέπουμε και οράματα… Είναι που είναι και κάπως δύσκολο πράγμα η απεξάρτηση… Όσο για την επανένταξη… ούτε λόγος να γίνεται!