sotosblog

Το ότι το τρία είναι ένας πολύ προβληματικός αριθμός, αποδείχθηκε και στην πολιτική μας ζωή. Άργησε, αλλά αποδείχθηκε. Δεν γνωρίζω πόσο καλός νομικός είναι ο μπαρμπα-Φώτης, αλλά πάντως από Μαθηματικά δεν τα πάει καθόλου καλά, καθώς φαίνεται. Κρίμα, διότι τα μαθηματικά είναι για να βοηθούν τον άνθρωπο στις προβλέψεις, και, όταν τα περιφρονείς, θα το πληρώσεις. Στην περίπτωσή μας βέβαια το πληρώσαμε εμείς, αλλά κι εκείνος… μη νομίζετε…

Και να σκεφθεί κανείς ότι όλα γίνονταν στο όνομα της γλώσσας των αριθμών. Φαντάζεσθε, αν δεν ήταν τέτοιος σκράπας, πόσα και πόσα θα είχαμε γλυτώσει; Τέλος πάντων…

Έτσι, που λέτε… Το τρία είναι ένας πολύ προβληματικός αριθμός. Παραδείγματος χάριν, αν επιχειρήσει κανείς να διαιρέσει το δύο δια του τρία, πολύ σύντομα θα διαπιστώσει ότι μετά το κόμμα, αυτή η πράξη δεν τον βγάζει πουθενά. Άστε που μπορεί να την ψωνίσει, να αρχίσει να λέει διάφορα τρελά για την Αποκάλυψη του Ιωάννη, και άλλα τέτοια ακατάληπτα.

Σε αντίθεση με το τρία, το δύο είναι ένας πολύ ξεκάθαρος αριθμός. Πρώτα-πρώτα ισχύει το οφθαλμοφανές, δηλαδή ότι το τρία διαιρείται δια του δύο χωρίς πρόβλημα, αφού με την πράξη προκύπτουν όλα κι όλα ένα μηδενικό κι ένα ακόμα νούμερο μετά το κόμμα. Μετά, αναλογισθείτε ότι αν δεν υπήρχε το δύο, τώρα εμείς δεν θα επικοινωνούσαμε μεταξύ μας. Ναι, ναι, κι όμως, όλα όσα συμβαίνουν στον υπολογιστή σας, οφείλονται χάρη στο δύο, και τις ειδικές δυνάμεις που αυτό διαθέτει.

Καλά, δεν έχετε ιδέα από όλα αυτά; Τόσο νυχτωμένοι πια;; Ρε σεις, με το δύο εξασφαλισμένο, έχεις αμέσως-αμέσως το ένα. Οπότε, με την ίδια ευκολία, έχεις και το μηδέν. Απλά πράγματα.

Να μην σας κουράσω άλλο…

Υ.Γ. Λησμόνησα να σας πω ότι είναι άλλο το κόμμα με δύο μι, και άλλο τό κόμα με ένα μι, αλλά σε ό,τι αφορά εμάς που έχουμε πέσει σε κώμα με ωμέγα, δεν έχει δα αυτό και τόση πια μεγάλη σημασία…