sotosblog

Σε τούτο το μπλογκ δεν γράφω για μένα. Αν ήτανε να γράφω για μένα, δεν θα έγραφα σε μπλογκ. Θα εξέδιδα μια εφημερίδα τοίχου και θα την κόλλαγα στα ντουβάρια του σπιτιού μου, να τη βλέπω και να φτιάχνομαι. Σε τούτο το μπλογκ γράφω για όσους θέλουν να με διαβάζουν.

Τώρα, το γιατί υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να με διαβάζουν δεν το ξέρω –το ψάχνω. Πάντως, όποιοι και αν είναι οι λόγοι τους, τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν. Όποιοι και αν είναι οι λόγοι σας, υπάρχετε.

Δεν ξέρω, δεν μπορώ να ξέρω αν με όσα γράφω επηρεάζω τη γνώμη σας. Μπορεί να με διαβάζετε ακόμα και για να δείτε πρώτα τι λέω, ώστε να κάνετε μετά το ακριβώς αντίθετο. Ξέρω ‘γω;

Ξέρω-δεν ξέρω, σας λέω να σηκωθείτε την Κυριακή, να πάτε να ψηφίσετε και να ρίξετε μέσα στην κάλπη Αλέξη Τσίπρα.

Είμαι κατά της αποχής. Δεν τη συνιστώ. Μου θυμίζει το καψώνι που μας έκαναν τα κορίτσια της παρέας, όταν μας έλεγαν ότι η αποχή είναι η καλύτερη αντισύλληψη… Κόλαση! Τι να της απαντήσεις;

Άπαξ και δεν απέχεις όμως, νομίζω, δεν χρειάζεσαι ειδικό μάθημα για να καταλάβεις ότι με Βαγγέλα δεν πάμε μπροστά. Ούτε με Κουτσούμπα, ούτε με Ποταμάκη, ούτε με Λαφαζάνη, ούτε με Φώφη.

Με Τσίπρα;

Να σας πω κάτι; Με Τσίπρα δεν αποκλείεται.

Αν πιστεύετε ότι αποκλείεται, μάλλον κακώς με διαβάζετε και τελικά μάλλον κακώς γράφω κι εγώ στο μπλογκ. Στο τέλος-τέλος, βγάζω καλύτερα μια εφημερίδα τοίχου, να κολλάω τα φύλλα της στα ντουβάρια του σπιτιού μου, να συνεννοούμαι τουλάχιστον με τον εαυτό μου.