Για το πεντακοσάρικο
by Sotos
Να σου δώσω ένα πεντακοσάρικο;
Τι θα κάνεις για μένα, άμα σου δώσω ένα πεντακοσάρικο;
Θα με λες καλό;
Θα με ψηφίσεις στις εκλογές;
Θα πεις για μένα «τόσα μπορούσε ο άνθρωπος»;
Θα νιώσεις ότι μετράς ίσα με το πιο μεγάλο χαρτονόμισμα;
Θα τρίβεις τα χέρια σου που το τσίμπησες εκεί που δεν το περίμενες;
Θα λιγουρευτείς ένα επόμενο; Κι άλλο ένα; Μερικά ακόμα;
Θα στηθείς γύρω από μένα που μοιράζω πεντακοσάρικα;
Σε ρωτάω, γιατί με το πεντακοσάρικο έχεις τιμολογηθεί, να ξέρεις.
Και άμα σου δίνω το πεντακοσάρικο και το περιφρονείς, με φτύνεις κατάμουτρα…
Καλά θα κάνεις εμένα που έχω και μοιράζω πεντακοσάρικα να μη με προσβάλλεις!
Ποιος είσαι εσύ, ρε, που σε βλέπει κόσμος και αρνείσαι ολόκληρο πεντακοσάρικο;
Δεν το παίρνεις; Θα σου δείξω τότε κι εγώ ότι δεν αξίζεις ούτε για να ζεις.
Για να μάθεις! Γιατί έτσι θα μάθεις! Έτσι θα βάλεις μυαλό! Όχι στα σχολεία…
Μα τι κάθομαι και λέω ο τρελός; Είναι, μωρέ, ποτέ δυνατόν να σου δώσω ένα πεντακοσάρικο, και να μην το παντελονιάσεις;
Κι όμως… Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να πεθάνουν από την πείνα, παρά να πάρουν ένα πεντακοσάρικο. Δεν είσαι δα εσύ ο κόσμος όλος!
Άμα σου δώσω ένα πεντακοσάρικο, θα βρεις λέξεις να τους χαρακτηρίσεις.
Και για ένα πεντακοσάρικο, θα χαρείς να τους δεις να πεθαίνουν.
Μπας και βρεθείς μετά με άλλο ένα πεντακοσάρικο.