sotosblog

Δεν καταλαβαίνω γιατί αποτελεί πικάντικη, χαριτωμένη (sic) είδηση ότι κατά τη διάρκεια μιας σύσκεψης, λέει, έλαβε τηλεφώνημα ο Σαμαράς στο κινητό από εταιρεία τηλεφωνίας για προσφορά να αλλάξει Δίκτυο, ενώ δεν αποτελεί αντιστοίχως πικάντικη είδηση ότι οι επικεφαλής δύο μεγάλων ανταγωνιστικών δικτύων κινητής τηλεφωνίας τον είχαν επισκεφθεί αυτοπροσώπως στο Μαξίμου, όπου έγιναν αυτοί δεκτοί με κόκκινο χαλί, για να ανακοινωθεί στη συνέχεια επίσημα και με τυμπανοκρουσίες ως μεγάλη επένδυση-σουξέ η συνένωσή τους σε επίπεδο υποδομών, πράγμα που πολύ γρήγορα θα οδηγήσει σε νέα απώλεια θέσεων εργασίας, αφού δεν θα χρειάζονται δύο για την ίδια δουλειά που μπορεί να κάνει μόνο ένας.

Συμβαίνουν, λέει, αυτά και στον Πρωθυπουργό. Άχου… Και θυμηδία επικράτησε στην ομήγυρη. Πσσς… Ώπα, ρε μεγάλε. Τι είναι, δηλαδή, το τηλέφωνο του Σαμαρά; Αριθμός με έντεκα εφτάρια; Που τα προσθέτεις με τη μέθοδο της αρχαίας αριθμοσοφίας, η οποία εσχάτως βλέπω να κερδίζει πόντους στη μπλογκόσφαιρα; Για λέγε, για λέγε… Τι βγάζει, δηλαδή, η αριθμοσοφική πρόσθεση; Τη φράση «καθημερινός άνθρωπος»; Ή μήπως τη λέξη «κουτσάβι»; Είπαμε, όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει –πλειστηριασμούς, αμυντικές βιομηχανίες, όλα μόνος του και δεν συμμαζεύεται– αλλά και το τηλέφωνο του ειδική περίπτωση, ρε παιδί μου;

Αλήθεια, μήπως βγάζει όντως τη λέξη «κουτσάβι» η αριθμοσοφία; Θα ‘χει γούστο… Για να δούμε.

Παίρνουμε, λοιπόν, τα γράμματα της λέξης «κουτσάβι», με τους αριθμούς που τους αντιστοιχούν, κατά τη μέθοδο που… αριθμοσοφικώς αποδεικνύει τη μαθηματική δομή της ελληνικής γλώσσας. Δηλαδή: Κ=11, Ο=70, Υ=400, Τ=300, Σ=200, Α=1, Β=2, Ι=10

Στη συνέχεια προσθέτουμε αυτούς τους αριθμούς: 11+70+400+300+200+1+2+10=994

Προσθέτουμε τώρα το μερικό σύνολο, που προέκυψε: 9+9+4=22

Προσθέτουμε τους αριθμούς του νέου συνόλου: 2+2=4

Καταλήξαμε στον αριθμό τέσσερα.

Ακόμα, λοιπόν, κι αν ο Σαμαράς είχε αριθμό τηλεφώνου 777 777 77 77, τότε 7+7+7+… έντεκα φορές, μας κάνει 77, δηλαδή 7+7=14, συνεπώς 4+1=5, άρα δεν βγαίνει. Τζίφος. Κρίμα… Ατυχία.

Βγαίνει όμως το «κάνε μας τη χάρη, ρε φίλε» –μη με βάζετε να γράφω κι άλλες πράξεις· αν δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε, υπολογίστε το μόνοι σας και θα το διαπιστώσετε. Αν δε σας βγει, μπορείτε να συνυπολογίσετε παύλες, ή ό,τι άλλο θέλετε όπου σας βολεύει. Να ξέρετε, πάντως, ότι επειδή δεν βγαίνει το «κουτσάβι», δεν δέχθηκε και ο Σαμαράς την προσφορά.

(Είναι και κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω: Γιατί όσοι ασχολούνται με την αριθμοσοφία έχουν τέτοια θρησκευτική προτίμηση στην πράξη της πρόσθεσης για ν’ αποδείξουν τη μαθηματική δομή της ελληνικής γλώσσας; Γιατί περιφρονούν τόσες άλλες μαθηματικές πράξεις, αφού οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι ήσαν διαπιστωμένα προηγμένοι και στα Μαθηματικά; Μυστήριον.)

Ώστε πήρανε το Σαμαρά στο κινητό, ε; Σώπα!.. Τι ανθρώπινο!.. Σνιφ. Συγκινήθηκα, με άγγιξε…

Άντε τώρα, βρε… σκασμένα!.. Με κάνατε να θυμηθώ μες τη συγκίνησή μου κάτι άλλα που κάνανε οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας με τα τηλέφωνα του Μαξίμου… (ανοικτή θέση εδώ για ηχητικό εφέ με λυγμούς) Αυτές, βέβαια, ήταν άλλες εταιρείες, εδώ που τα λέμε. Δηλαδή, οι ίδιες, που ήταν άλλες. Κάτι σαν τη Siemens, που είναι η ίδια, αλλά ήταν άλλη.

Το πιο ωραίο που θυμάμαι, όμως, από όλες αυτές τις ηλιθιότητες που γράφουν οι λακέδες (πόσο γλείφτες πια!) για να φιλοτεχνήσουν πολιτικά προφίλ, το πιο-πιο ωραίο ήταν εκείνο το καταπληκτικό, πραγματικά καταπληκτικό, αν το θυμάστε κι εσείς, εκείνο το… εκείνο, ντε, που είχε πάρει ο Σημίτης (για να είμαστε και στην επικαιρότητα) στο τηλέφωνο μια εντελώς, μα εντελώς τελείως απολύτως ολωσδιόλου ανυποψίαστη υπάλληλο του Ι.Κ.Α., και της αποκάλυψε ότι είναι ο Πρωθυπουργός. Έκπληκτη εκείνη είχε αναφωνήσει, μόλις τ’ άκουσε: «Ανέλπιστο!» Πού να ξέρει η ανυποψίαστη και ανύποπτη ότι η συνδιάλεξη ηχογραφείτο… Κι έτσι την άκουσε όλη η Ελλάδα. Αυτό κι αν ήταν συγκινητικό! Το θυμάστε;

Ε, λοιπόν, δεν το πιστεύω, σαΐνια μου, ότι πήρανε τον Σαμαρά. Άλλη φορά να τα ηχογραφείτε κι εσείς, αν θέλετε να με ψήσετε! Εγώ σας λέω ότι το τηλεφώνημσ ήταν από την Τρόικα, αλλά δεν ήθελε να καρφωθεί μπροστά σε ξένο κόσμο…

Αν και… Να, επειδή, όπως λέτε, ήταν για να του κάνουν προσφορά, μπορεί και να το πιστέψω τελικά. Σάμπως δεν του τρέχουν τα σάλια, όποτε είναι για προσφορά; Να δεχθώ κι εγώ ότι απλώς δεν ήταν κατάλληλη η στιγμή· και είπε όχι. Σου λέει, άμα πραγματικά ενδιαφέρονται, θα ξαναπάρουν. Στο κάτω-κάτω, χαθήκαν τα email;

Υ.Γ. Εσείς που δεν έχετε ιδέα από αριθμοσοφία να μη μου στέλνετε χαζά email, και να μου λέτε ότι οι αριθμοί των κινητών είναι δεκαψήφιοι. Να πάτε πρώτα ν’ ανοίξετε τα στραβά σας, και μετά να μου κάνετε τον έξυπνο. Το ίδιο είναι, ρε σεις, το δέκα και το έντεκα; Να δω τι άλλο θ’ ακούσω…