Δυό λόγια για την ΕΡΤ

by Sotos

ζευγάρι μαλακές παντόφλες

Καλές οι κινητοποιήσεις και οι συγκεντρώσεις, πολύ καλές.

Ακόμα πιο καλό είναι που εξακολουθούν να εκπέμπουν τα παιδιά της ΕΡΤ –έστω όπως-όπως. Όσο νάναι, πληγωμένοι δημοσιογράφοι βγαίνουν στο γυαλί, δυό πράγματα παραπάνω ξέρουν για τα καμώματα της τρικομματικής, και μάλιστα μέσα από το Ιερό της Αγίας Παρασκευής. Οπότε, ό,τι από αυτά βγαίνει στον αέρα, ε, αλλιώς είναι να το υποψιάζεσαι, αλλιώς να το ξέρεις και αλλιώς να το ακούς από την τηλεόραση –είναι νωρίς για να τους αυτολογοκρίνει εντελώς η προοπτική αποκατάστασης στο νέο φορέα, και πολλοί οι αβέβαιοι, για να περάσει απαρατήρητος από τους υπόλοιπους κανένας από δαύτους ανάμεσά τους.

Με τη λειτουργία, πιέζονται λίγο λόγω ειδησεογραφίας και τα παράνομα κανάλια, δηλαδή τα ιδιωτικά –τα μοναδικά αυτά που απομένουν να μεταδίδουν πρόγραμμα με την κάλυψη του κράτους, όσην ώρα εκπέμπουν παράνομα οι νόμιμοι. Η μαχητική εικόνα της ΕΡΤ πιέζει, επίσης, τους δύο κυβερνητικούς εταίρους που λεονταρίζουν, αλλά είναι ελόγου τους πολύ μαλακοί σε όλο τους το σώμα πάντως, για να αισθανθούν την οποιαδήποτε πίεση –να το διευκρινίσουμε αυτό, μη χάσει η Βενετιά βελόνι.

Είναι τόσο μαλακοί που δεν αποκλείεται να κρυφτούν πίσω από αυτόν τον λεγόμενο «νέο φορέα». Ο οποίος –να το ξεκαθαρίσουμε και αυτό, με την ευκαιρία– θα είναι τόσο αξιοκρατικός όσο το ΤΑΙΠΕΔ. Πρόσθετες θεωρίες περί αξιοκρατίας στη Δημοσιογραφία εδώ περιττεύουν.

Μόνο, κάτι τελευταίο: Η κατασυκοφάντηση της ΕΡΤ η οποία έχει προετοιμάσει θαυμάσια το έδαφος για κοινωνικούς αυτοματισμούς δεν διαφέρει σε τίποτα από την κατασυκοφάντηση των Δημόσιων Υπαλλήλων ως επίορκων. Κι όποιος έχει άχυρα στο κεφάλι του, δεν αλλάζει εύκολα μυαλά γύρω από αυτά τα πράγματα.

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα, αλλά αυτά τα ολίγα, νομίζω, φθάνουν για την ώρα. Θα πούμε κι άλλα. Οι καιροί ου μενετοί.