sotosblog

Βγαίνει η Κάθριν Άστον, ύπατη εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (λέμε και καμιά… κουβέντα, να περνάει η ώρα), και επικρίνει τη «δυσανάλογη χρήση βίας από μέλη των τουρκικών αστυνομικών δυνάμεων». Τι λές, βρε θηρίο! Ναι, ναι… και ο Λευκός Οίκος, σωστά! 

Ο Ερντογάν τ’ ακούει αυτά και ξεκινάει περιοδεία, βέβαιος πια ότι δεν θα λάβει από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον ευχετήρια κάρτα τα Χριστούγεννα, πράγμα που δεν νομίζω να τον πειράζει και πολύ, αφού δεν είναι Χριστιανός. Σου λέει, θα έρθουν τώρα να μου το παίξουν εμένα οικολόγοι και κοσμικοί οι άπιστοι –σκέτοι υποκριτές αυτοί που αναστενάζουν οι μετασχηματιστές τους κάθε χρόνο από Νοέμβριο μέχρι Ιανουάριο· βρε άι-σιχτίρ από ‘δώ! Οι Δυτικοί δεν τα καταλαβαίνουν αυτά, ή μάλλον κάνουν ότι δεν τα καταλαβαίνουν…

Εμείς όμως που συχνάζουμε χρόνια στο ίδιο καφενείο και τα καταλαβαίνουμε ένθεν κακείθεν, τι κάνουμε;

Αχ… μωρέ να ‘χαμε πάρει εμείς την Πόλη, αχ… Σήμερα δεν θα γινόντουσαν εκεί όλα αυτά τα έκτροπα. Θα είχε περιορίσει τους διαδηλωτές ο Δένδιας σε μια λωρίδα όλη κι όλη, διακόσιοι το πολύ, να κάνουνε το σουλάτσο τους κανά δυό ωρίτσες, και μετά να πάνε τοίχο-τοίχο στο σπιτάκι τους για νάνι ωραία-ωραία, και όνειρα γλυκά. Άσε που οι διάφορες πλατείες θα είχαν δοθεί από καιρό στον Μπόμπολα, και θα ήταν ήδη επικερδέστατα χρυσωρυχεία. Αλλά πού μυαλά…

Όχι τίποτε άλλο, αλλά έτσι όπως τα κάναμε, τώρα δεν ξέρει τι να πει το υπουργείο μας των Εξωτερικών, μολονότι καθ’ ύλην αρμόδιο. Να πάει με την Άστον; Δύσκολο. Οπότε πάει αντ’ αυτής με τον «άστον», ή μάλλον με το «άστο»…

Εξάλλου το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είναι κατά βάσιν ένα… θεοκρατικό υπουργείο, και μάλιστα Βουδιστικό. Αφήνει να περάσουν κανά δυό ζωές, να ολοκληρωθούν πρώτα οι προβλεπόμενες μετενσαρκώσεις, να δει: θα είναι πάλι χαμαιλέων, βρεγμένη γάτα, τρομαγμένο ζαρκαδάκι, βρωμερό κουνάβι, πατημένη κατσαρίδα, πεκινουά με κοτσιδάκια, τι θα είναι; Και μετά, μόλις βεβαιωθεί, κάνει μια δήλωση. Όλα αυτά στο πλαίσιο του ευρύτερου κυβερνητικού δόγματος της άοκνης και πυρετώδους εργασίας, προκειμένου πάντα για την έξοδο από την κρίση και την προετοιμασία κατάλληλης υποδοχής στην Ανάπτυξη.

Μέχρι εκείνη την ώρα, έξω από τη σφαίρα των ονείρων, στα επίκαιρα θέματα της πραγματικότητας, αφήνει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά το Μέγκα, το οποίο στην περίπτωση, λ.χ., των γεγονότων στην Τουρκία ξέρει σαφώς καλύτερα από διαδηλώσεις, εξεγέρσεις και τέτοια πράγματα. Όταν μάλιστα συμβαίνει να μην έχει κάποιο συμφέρον από τις πλατείες κάποιος από τους μετόχους του, ποιος το πιάνει!..

Α, δεν σας είπα, άλλοι μπελάδες πάλι! Αύριο έχουμε μουσαφιρέους. Βέβαια. Έρχεται το γιαβρί μ’ η Τρόικα. Α, έχει και νέα επεισόδια με τον Σουλεϊμάν. Με Τούρκους θα ασχολούμαστε τώρα…