Η ασάφεια που πονάει
by Sotos
Η σαφήνεια είναι αρετή επίζηλη. Προϋποθέτει, πρώτον, να ξέρεις τι θέλεις να πεις, και, δεύτερον, να διαθέτεις τα κατάλληλα εργαλεία για να το πεις. Α, και κάτι ακόμα: Να έχεις επίγνωση της θέσης σου και του ακροατηρίου σου, και άρα συναίσθηση του κατά πόσον κρέμονται άνθρωποι από αυτό που θα πεις. Ώστε να τονώνεται από αυτή σου την επίγνωση το αίσθημα ευθύνης που φέρεις απέναντί τους. Τούτο το τελευταίο στην περίπτωση που δεν επαρκεί το προσωπικό αίσθημα καθήκοντος που κουβαλάς. Όταν επαρκεί, δεν υπάρχει θέμα, διότι σημαίνει ότι τους νοιάζεσαι αυτομάτως, και γίνεσαι σαφής ούτως ή άλλως, χωρίς να χρειάζεται κανενός είδους επικουρική επίγνωση γι αυτό.
Η αξία της σαφήνειας με έχει κάνει να τρέφω θαυμασμό για τους μηχανικούς. Οι δύσμοιροι… Είναι αναγκασμένοι να είναι σαφείς, διότι, όταν δεν είναι, υπάρχει πρόβλημα. Πάρτε, για παράδειγμα, τους πολιτικούς μηχανικούς. Κάθε τους ασάφεια πονάει, διότι, λ.χ., δεν τόχει για πολύ το ταβάνι να σου πέσει στο κεφάλι.
Αν έχω υπάρξει ποτέ ο ίδιος ασαφής, είμαι ωστόσο στη διάθεση παντός ενδιαφερομένου να παράσχω διευκρινίσεις. Γι αυτό και θεωρώ ότι, ας πούμε σαν ανταπόδοση, τώρα που παρίσταται ανάγκη μπορώ να στραφώ κι εγώ σε σας, και να σας ζητήσω να με βοηθήσετε –να με βοηθήσετε να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής, που λέμε. Το απόσπασμα που θα ήθελα να καταλάβω είναι το ακόλουθο:
«Εσείς οι πολιτικοί μηχανικοί κι εμείς οι πολιτικοί, μοιραζόμαστε ένα κοινό προνόμιο: τα έργα σας, όπως και τα δικά μας, μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων, μπορούν να δημιουργήσουν ή να αφαιρέσουν αισθητική και περιεχόμενο σε ό,τι αποκαλούμε πολιτισμό. Κι αυτό από μόνο του, αρκεί να θέσει το πλαίσιο για έναν γόνιμο και ουσιαστικό «επαναπροσδιορισμό» της Ελλάδας που αγαπάμε, μιας Ελλάδας που μας εμπνέει να δίνουμε καθημερινούς αγώνες αφοσίωσης.
»Re-engineering Greece, σημαίνει για μας, Re-making Greece: ξαναφτιάχνουμε την Ελλάδα, με γνώριμα, αλλά ξεχασμένα συστατικά: μεράκι, κουράγιο, πάθος, ιστορία, παραδόσεις, όραμα, νέες ιδέες και καινοτομία. Χαίρομαι διπλά, γιατί η τόσο σημαντική πρωτοβουλία σας, αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, και στην εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας.
»Γνωρίζετε πολύ καλά ότι, δεν είναι η έκφραση της δομής, αλλά το περιεχόμενο, που δίνει νόημα σε κάθε πράξη, πολιτικών μηχανικών ή απλώς πολιτικών. Το περιεχόμενο για εμάς σημαίνει δημοκρατία και ανάπτυξη. Χωρίς αυτά, καμία μορφή, κανένα εποικοδόμημα δεν μπορεί να αντέξει στις ασφυκτικές πιέσεις της οικονομικής κρίσης ή της ηθικής υποβάθμισης.
» Η ευθύνη, η συνέπεια και η αφοσίωση πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε σοβαρό εγχείρημα. Πρέπει να υπάρχουν ουσιαστικά κίνητρα για την ανάπτυξη της καινοτομίας και υλοποίησης των νέων ιδεών, χωρίς άχρηστη γραφειοκρατία, δισταγμούς και αναστολές. Οι πολιτικοί μηχανικοί ξέρετε από υπομονή και επιμονή, γνωρίζετε πολύ καλά από επιτυχίες και απογοητεύσεις, ελπίδες και διαψεύσεις, γιατί είναι αναπόσπαστο μέρος της δουλειάς σας.»
Απευθύνω έκκληση. Όποιον μπορεί να βοηθήσει θα τον ευγνωμονώ. Αν μάλιστα συμβαίνει κάποιος αναγνώστης να είναι πολιτικός μηχανικός, ακόμα καλύτερα. Θα μας διαφωτίσει πλήρως. Έστω, για το τι κατάλαβε ο ίδιος, κι ας μην καταλάβουμε εμείς τίποτε, ακόμα και μετά τις εξηγήσεις που θα μας παράσχει.
Βοηθήστε με, σας παρακαλώ. Δεν είναι κακό ένας άνθρωπος να μην καταλαβαίνει κάτι. Ούτε σημαίνει αυτό ότι, αφού δεν καταλαβαίνει, είναι κουτός. Αλλά, και τι μ’ αυτό, αν είναι κάποιος κουτός; Και τι μ’ αυτό, αν είμαι κουτός, εφ’ όσον μπορεί κάποιος να με βοηθήσει να καταλάβω;
Ένας καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο, απευθυνόμενος στους φοιτητές του, μας έλεγε: «Αν διαβάζετε κάποιο βιβλίο και δεν το καταλαβαίνετε, να είστε σίγουροι ότι φταίει ο συγγραφέας».
Καλά στο Πανεπιστήμιο… Πού να δεις τι λένε στο Πολυτεχνείο!
Εννοείται, καθηγητής πανεπιστημίου της λεγόμενης «Εσπερίας». Θεωρώ απίθανο καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου να έλεγε κάτι τέτοιο, για δύο λόγους: Πρώτον, διότι κατά πάσα πιθανότητα θα ενέπιπτε και ο ίδιος στην κατηγορία του μη αντιληπτού συγγραφέα και, δεύτερον, διότι είναι σπάνιο φαινόμενο Έλληνας πανεπιστημιακός να προσπαθεί να εμφυσήσει αυτοπεποίθηση στους φοιτητές του…
Ναι, θα σώζανε και αυτοί την Ελλάδα, αν θυμάσαι… Αλήθεια, στο κείμενο μήπως κατάλαβες τι θέλει να πει ο ποιητής;
Κατάλαβα ποιος είναι ο ποιητής. Από ‘κει και πέρα, ας απαντήσει ένας πολιτικός μηχανικός…
😀
[…] sotosblog […]
Η ασάφια πάντα πονούσε και θα μας πονάει ..Οπως και οι αοριστία επίσης ..Τα λάθη των γιατρών τα κρύβει η γη, των πολιτικών μηχανικών η φυλακή ( λένε) των πολιτικών αιρούνται στην ατμόσφαιρα σαν τα σωματίδια της γρίππης και αλίμονο στο λαό που τα εισπνέει και μολύνεται.. ( λέω εγώ) ! ..
Καλά τα λες, Λιακάδα μου. Ο ποιητής του κειμένου που το παίζει και διανούμενος πώς σου φάνηκε;
Ακαταλαβιστικος θα έλεγα.. Δεν ξερω αν φταίει αυτός ή το γεγονος ότι ημουν και λίγο νυσταγμενη σαν τον διαβασα..)
Να, αυτά είναι! Νυσταγμένος/η δεν τον καταλαβαίνεις, ξύπνιος/α νυστάζεις, σε πιάνει μετά αυτός στον ύπνο, και ζούμε όλοι έναν εφιάλτη…
🙂 Nα φύγουν οι Εφιαλτες .. να πάνε στα διάλα! Ουφ πια.. Μας μαγαρίζουν τη ζωή..
Όπως λοιπόν έλεγε ένα παλαιό άσμα: Λόγια, λόγια, λόγια… Την κενότητα των πράξεων, έρχεται να καλύψει η ακατάσχετη μπουρδολογία και η περίσια αυτή μπουρδολογία είναι που χθες, σήμερα, αύριο απειλεί την ύπαρξη μας ως λαού!
Μήπως τυχόν συμβαίνει να είστε και μηχανικός;
Όχι πολιτικός πάντως! Άνεργος μηχανικός!
Άνθρωπε, σ’ ευχαριστώ! Μου έδωσες μεγάλη χαρά. Προς Θεού, όχι που είσαι άνεργος -θα τα βρει αυτά η υπηρεσία… Αλλά που είσαι μηχανικός. Όπως αντιλαμβάνεσαι, έχει ιδιαίτερη σημασία για την έκκληση που απηύθυνα. Ευχαριστώ και πάλι.