sotosblog

Στις φυτείες με τις φράουλες, στο έγκλημα της Μανωλάδας, υπάρχει κι άλλος συνεργός. Τον γνωρίζω. Ξέρω τα λημέρια του και τον παραφυλάω.

Για να φτάσω εκεί, τον κυνήγησα, παντού, και τελικά τον τσάκωσα κάτω από τα τρύπια λόγια, πίσω από το φως στο τούνελ, μέσα στα γυαλισμένα Μέγαρα, αλλά και στις εκμυστηρεύσεις έξω από τα γραφεία ευρέσεως εργασίας, στα ντουμανιασμένα καφενεία. Με κοιτάζει μέσα από την οθόνη του κινητού μου. Τον αναγνωρίζω από τη βρώμα του κοβαλτίου στα ορυχεία του Κογκό, του πετρελαίου στο Δέλτα του Νίγηρα, της σαπίλας ενός δαγκωμένου μήλου σε θανατηφόρες αλυσίδες παραγωγής στην Κίνα, από την ιλύ στον Έβρο, το σκωρ στην ψυχή του, τη γλίτσα του αποσμητικού του και τις ποτισμένες σελίδες της Ιστορίας με χλωροφόρμιο.

Δεν είναι ένας. Είναι πολλοί. Κι όποτε μου ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια, λέω ότι, αφού είναι πολλοί, δεν μπορεί, κάποιος θα τον έχει δει, να με φωτίσει στα κατατόπια. Αλλά δεν ρωτάω, γιατί φοβάμαι τις απαντήσεις –μην και μου ρίξει πισώπλατα τη μαχαιριά αυτή τη φορά ο δικός μου ο συγγραφέας: «Δεν υπάρχει ούτε μια ψυχή σε αυτή την πόλη που δεν είναι μέσα στο μυστικό, και δεν έχει πάρει όρκο να μη το προδώσει.»

Να όμως που η ζωή φυλάει πολύ πικρές στιγμές για όσους κρατάνε άτιμα μυστικά· και όσοι πιάστηκαν στη Μανωλάδα θα φωτογραφηθούν –το προβλέπουν οι διαδικασίες. Θα έχουν, λοιπόν, την ευκαιρία να πλυθούν, να ξυριστούν, να χτενιστούν, να βάλουν το γαμπριάτικο κοστούμι τους και μια σεμνή γραβάτα. Για την περίσταση. Σαν Δήμαρχοι, σαν βουλευτές, σαν πρόεδροι, σαν τοπικοί παράγοντες, σαν στελέχη, σαν γείτονες. Θα έχουμε κι εμείς την ευκαιρία να δούμε πόσο μας μοιάζουν. Πόσο είναι σαν κι εμάς. Φτυστοί!

Ναι, θα φωτογραφηθούν στην τρίχα, και θα δείχνουν τα μούτρα τους αναλλοίωτα. Ίδια με τα δικά μας. Δεν θα έχουν προηγουμένως ξυλοκοπηθεί αγρίως για να μαρτυρήσουν. Άλλωστε τι το έκτακτο γυρεύουμε να μάθουμε; Πού να κρύβεται ο συνεργός τους αυτήν την ώρα;

Όσο γι αυτό, δεν έχουν να μας αποκαλύψουν τίποτα περισσότερο. Οι φωτογραφίες θα μας οδηγήσουν στη φωλιά του, στο κρυσφήγετό του το παλιό –δεν έχει κουνήσει ρούπι από εκεί, εκεί όπου κρυβόταν πάντα. Εκεί ως και τώρα ακόμη παραμονεύει: στις φυτείες με τις φράουλες…