Δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι το στενό περιβάλλον του προέδρου της Κύπρου, Νίκου Αναστασιάδη, θα προλάβαινε να περισώσει καταθέσεις του, εξάγοντάς τες στο εξωτερικό. Τελικά βγήκαν στην επιφάνεια επίσημα παραστατικά που πιστοποιούν σχετικές τραπεζικές πράξεις, με ποσά, ημερομηνίες εμβασμάτων, υποκαταστήματα, αριθμούς λογαριασμών, διευθύνσεις, τηλέφωνα κ.τ.λ. Καθαρό θέατρο: αχρείαστα όλα ως δήθεν καταγγελίες, διότι ακολούθησε επιβεβαίωση της εξαγωγής από τους ίδιους τους δικαιούχους των λογαριασμών.

Να εξηγήσω γιατί λέω καθαρό θέατρο:

Έβγαλαν χρήματα έξω. Σωστά; Γιατί όχι, παρακαλώ; Τα εμβάσματα έγιναν σύννομα: όσο ήταν η Κύπρος στο Ευρώ, η ροή κεφαλαίων ήταν ελεύθερη, και άρα η εξαγωγή σε τράπεζα του εξωτερικού δεν προσέκρουε σε κανένα απολύτως νομικό κώλυμα.

Μήπως επρόκειτο για χρήμα που δεν είχε φορολογηθεί; Αντιθέτως, κατά πως φαίνεται. Μήπως επρόκειτο για χρήμα που σχετιζόταν με κάποια παράνομη δραστηριότητα; Ίσα-ίσα: ως εκ του περισσού, μάλιστα, το γεγονός ότι εκλήθησαν οι δικαιούχοι να παράσχουν τέτοιες εξηγήσεις στην Κοινή Γνώμη τους έδωσε την επιπλέον δυνατότητα όχι μόνο να επαναβεβαιώσουν την νόμιμη βάση των κεφαλαίων τους, αλλα και να κομψευθούν γύρω από τον ισχυρισμό ότι η εξαγωγή αποσκοπούσε εκ μέρους τους στην αγορά ακινήτου του Ελληνικού Δημοσίου –έκαναν έτσι με την ευκαιρία και μια επίδειξη φιλοπατρίας παλαιού τύπου, αφού εξίσου σύννομα θα μπορούσαν να είχαν υπόψη τους να εξαγοράσουν αντ’ αυτού μερικά cannabis-cafe στο Άμστερνταμ. Όχι;

Ποιο είναι το μεμπτό, λοιπόν; Το περίφημο εκείνο περί της απόστασης ανάμεσα στο νόμιμο και το ηθικό; Ότι, δηλαδή, ακριβώς επειδή ανήκαν στο περιβάλλον του Προέδρου, θα όφειλαν αυτοί πρώτοι να μην επιχειρήσουν να προστατεύσουν την περιουσία τους, καθότι τούτο επιτάσσει η ηθική και όχι απλώς την όποια δυνατότητα παρέχει ο νόμος; Κι ας τάχαναν; Μαζί με τους υπόλοιπους; Δηλαδή οι μεν σαν παιδιά ενός κατώτερου Θεού που δεν είχαν την προνομιακή πληροφόρηση και οι δε πίνοντας από το πικρό ποτήρι της μάταιης γνώσης;

Όποιος υποστηριζει τέτοιες παραφουσκωμένες μπαρούφες να διαβάσει εδώ παρακάτω απόσπασμα από δημοσίευμα των Financial Times με ημερομηνία πριν από τις εκλογές της πρώτης Κυριακής στην Κύπρο. Το παραθέτω μάλιστα με τη μορφή που είχε κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο, στα ελληνικά παρακαλώ, για να καταδείξω ότι ούτε χρειαζόταν να διαβάζει κανείς την συγκεκριμένη εφημερίδα (κι ας έχει αποταμιεύσεις άνω των 100.000 Ευρώ), ούτε να γνωρίζει Αγγλικά (κι ας είναι Κύπριος). Και κυρίως για να ξεκαθαρίσω ότι δεν χρειαζόταν να γνωρίζει τον Νίκο Αναστασιάδη:

“

Σύμφωνα με άρθρο των Financial Times […] η τρόικα διαρρέι σενάρια όπως: «Επιβολή ζημιάς στους ανασφάλιστους καταθέτες των τραπεζών της χώρας και σε κατόχους κρατικών ομολόγων. Η συμμετοχή επενδυτών και καταθετών στην οικονομική διάσωση της Κύπρου μαζί με τη δραστική συρρίκνωση του κυπριακού τραπεζικού τομέα είναι μία από τις τρεις επιλογές που παρουσιάζονται ως εναλλακτικές μιας πλήρους διάσωσης. Τονίζεται πάντως ότι η πρόταση δεν έχει εγκριθεί από τους συντάκτες της στην Κομισιόν ή από κράτη μέλη της ευρωζώνης. Το υπόμνημα προειδοποιεί ότι «οι κίνδυνοι που συνδέονται με αυτή την επιλογή είναι σημαντικοί», συμπεριλαμβανομένου του ανανεωμένου ρίσκου διάδοσης της κρίσης στις χρηματαγορές της ευρωζώνης και πρώιμης κατάρρευσης του κυπριακού τραπεζικού τομέα. Με τον τρόπο αυτό θα δινόταν απάντηση στην κριτική που προέρχεται κυρίως από τη Γερμανία για χρήση της Κύπρου για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και φοροδιαφυγή, σχολιάζει η εφημερίδα Financial Times .»

”

Δικαιούμαι να φαντάζομαι ότι όχι μόνον οι συγγενείς του Αναστασιάδη, αλλά και όποιος άλλος κληθεί να δώσει εξηγήσεις στην μεγαλόσχημη Επιτροπή που συνεστήθη θα αποστείλει σε απάντηση της κλήσης που θα λάβει μια φωτοτυπία αυτού του δημοσιεύματος, και δεν θα ασχοληθεί περαιτέρω με το ζήτημα. Χώρια που φαντάζομαι ότι δεν θα χρειασθεί καν η φωτοτυπία, διότι είναι τουλάχιστον αυτό το δημοσίευμα ήδη γνωστό στα μέλη της, που υποτίθεται ότι διερευνούν την υπόθεση. Σε βάθος, μέχρι κεραίας, αμερόληπτα, απερίσπαστα και τέτοια… Και το ψιλό γαζί συνεχίζεται…

Το έχω γράψει και το ξαναγράφω: Ο Αναστασιάδης παρέπεισε όλον τον κόσμο, εκείνους που διαβάζουν Financial Times κι εκείνους που διαβάζουν Μίκυ Μάους, ότι, αμφότεροι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, διότι τίποτα από όσα είτε διαβάζουν είτε ακούν εδώ κι εκεί δεν έχει βάση. Και κατεύνασε επαίσχυντα τους πάντες, με τη ρητή και κατηγορηματική του δέσμευση ότι ποτέ των ποτών δεν θα υπογράψει κούρεμα των καταθέσεων όσο υπάρχει αυτός –τα λόγια συνόδευε επιβλητικό χτύπημα στο τραπέζι!!!

Τι θα διερευνήσει λοιπόν η Επιτροπή; Κατά πόσον τον είχαν πάρει ήδη από καιρό χαμπάρι οι συγγενείς του, τον θεομπαίχτη; Ή μήπως θα διερευνήσει κατά πόσον έπεσαν αυτοί από τα σύννεφα, όταν άκουσαν ένα κουμάσι να τους εκμυστηρεύεται το πραγματικό ποιόν του σε ένα ξέσπασμα όψιμης ειλικρίνειας, λίγες ημέρες πριν από το Eurogroup;;; Για όνομα του Θεού (αν και γούστο θάχε κάτι τέτοιο…)!

Όσο καιρό η Επιτροπή των κουμπάρων θα παίζει τις κουμπάρες, οι Κύπριοι θα τρώνε το μνημόνιο στο κεφάλι, μαζί με μπόλικο κουτόχορτο. Έτσι κι αλλιώς, σε λίγο θα ψάχνουν να βρουν για να φάνε το οτιδήποτε. Όσο καιρό, όμως, θα παίζουν οι κουμπάροι τις κουμπάρες, θα κυβερνάει παχύδερμα ο Αναστασιάδης.  Κι όσο καιρό θα παίζουν τις κουμπάρες, τάχα ψάχνοντας να βρουν ποιος από όσους πρόλαβαν να περισώσουν κάτι ανήκε στο περιβάλλον του Αναστασιάδη, ο ίδιος ο κουμπάρος Πρόεδρος που ξέρει κι άλλα κόλπα, για να συνεχίσει να κυβερνάει στο μεταξύ, έχει απλώσει, για να πλανάται αυτή, μαζί της και ο κυπριακός λαός, την αφηρημένη και φρούδα ελπίδα ότι θα φέρει τώρα στην Κύπρο χρήματα περισσότερα από όσα έφυγαν, χρήματα όχι από εκείνους που τον ξέρουν, αλλά, αντιθέτως, από εκείνους που νομίζει ότι δεν τον ξέρουν. Επιστημονική φαντασία, μάλιστα!

Αυτά τα ολίγα, αγαπητοί μου κουμπάροι, με αγάπη από την Ελλάδα, όπου, ε, κάτι ξέρουμε κι εμείς εδώ από κουμπάρους, όσο νάναι…