Περιμένοντας την Μέρκελ
by Sotos
Μετά από τα χθεσινά, μετά από τα χθεσινά τα προαναγγελθέντα εννοείται, τα αναμενόμενα πλην διαψευδόμενα, τα χθεσινά τα γνωστά, τα χθεσινά που παίχτηκαν σε επανάληψη, σε μιαν ακόμη επανάληψη, ξανά και ξανά, μια από τα ίδια, λες από μαζοχισμό, αλγολαγνεία, αυτοκαταστροφικότητα, ένας εναγκαλισμός με το πεπρωμένο, όπως μασάμε τσίχλα πάνω σε πονεμένο ούλος, σαν την γάτα που γλύφει τη λίμα και κόβει την γλώσσα της, σαν αυνάνες, μετά από όλα αυτά, μετά από το φιάσκο, το ρεζίλι, τους λεονταρισμούς και τα καμποϊλίκια, τις ψεύτικες ανακοινώσεις, την τεχνητή αισιοδοξία, την υπαγορευμένη σε μίσθαρνα ανθρωπάκια, αξιοθρήνητα αυτά και δέσμια μιας φτηνής ματαιοδοξίας γύρω από την επιβίωση, μετά από την άθλια χειραγώγηση, και τελικά μετά από την αναπόφευκτη, την απότομη προσγείωση, το σκάσιμο στο έδαφος, μετά από όλα αυτά και άλλα πολλά, τι απομένει πια; Τι; Η Μέρκελ! Η Μέρκελ απομένει! Να δούμε τι θα πει η Μέρκελ! Αυτό απομένει!
Είναι το κατάντημά μας μεγάλο. Μεγάλο και άπατο.
Και καλά ο Επαίτης… Έχει αυτός απλώσει την ανεστραμένη παλάμη προς το μέρος της από καιρό. Τώρα σκύβει και το κεφάλι για να της δείξει τον σβέρκο, ελπίζοντας πως θα τον σπλαχνισθεί και δεν θα του το πάρει. Θα το δούμε αυτό…
Αλλά οι άλλοι; Ο Προπέτης; Περιμένει και αυτός να δει τι θα πει η Μέρκελ; Και στο μεταξύ μετράει τα κουκιά που θα μεζέψει ο «Μίμης ο κοντός»; Αμ ο Δραπέτης; Αυτό νοεί ως πολιτική διαπραγμάτευση; Το τι θα πει η Μέρκελ; Οι βουλευτές; Περιμένουν και αυτοί τι θα πει η Μέρκελ; Να μου πεις οι ποδοσφαιριστές που θα τους στείλει τον Ρεχάγκελ, να πω «δεν βαριέσαι»… Θα μου πεις «οι βουλευτές πληρώνονται». Θα σου πω «ως πότε»; Θα μου πεις «όσο πιο πολύ καιρό τόσο καλύτερα γι αυτούς· εδώ δεν βλέπουν τι ψηφίζουν!» Νάτο που αρχίσαμε πάλι τα «σούπα-μούπες».
Μωρέ, ένας λαός ολόκληρός περιμένει τι θα πει η Μέρκελ; Είναι κρίμα, ρε παιδιά! Είναι ντροπή! Ντροπή και κρίμα! Κι είναι διπλή η ντροπή, είναι διπλό το κρίμα που το ξέρει αυτό η Μέρκελ. Το ξέρει ότι περιμένουμε τι θα πει. Και το περιμένει. Και μας περιμένει. Ήδη πριν από τα χθεσινά.
Τι θλίψη Θεέ μου…
Εκτος απο τον επαίτη και τον προπέτη υπάρχει και ο οσφυοκάμπτης!
Δοκιμασα να σ αφησω φωτογραφια του αλλα δεν με αφησαν οι ρυθμισεις σου!
;;;
Φωτογραφια μεσα στο σχολιο .. Δεν πηρε το html ..
Λιακάδα μου, κάνε, σε παρακαλώ, να το πάρει το ποτάμι. Θα με σκάσεις! Έλα, τουλάχιστον, να γίνει σαν κουΐζ.
Δε γίνεται να το παρει το ποταμι ! Μπορει κανεις ομως να τον δει εδω! http://tsoutsouneros.arvanitis.eu/wp-content/uploads/SAMARAS-MERKEL-480×330.jpg
Μα αυτός είναι ο Επαίτης! Ακολουθούν ο Προπέτης και ο Δραπέτης. Γιατί νόμισα μες την έπαρσή μου οτι είναι όλα τούτα ξεκάθαρα. Προφανώς επειδή είμαι στην κοσμάρα μου. Και που είμαι, τι έγινε;
Ο δραπέτης ειναι ο ΓΑΠ!
Ο.Κ. κατάλαβα. Για μένα αυτός είναι πάντα ο «Απίθανος με το μουστάκι και την ταμπλέτα». Δραπέτης (της Αριστεράς, εννοείται) είναι ο κυρ-Φώτης. Προπέτης ο Βαγγέλας που είχε βιαστεί να δηλώσει «μελλοντικός ηγέτης», με τα γνωστά αποτελέσματα συν ένα σβουριγμενο φραπεδακι. Κι έτσι έχουμε το ριμαριστό trio from Rio: Ο Επαίτης, ο Προπέτης και ο Δραπέτης. Κάθε παραλλαγή δεκτή.
Ναι , ναι αυτός ειναι ο προπέτης Ο Βαγγέλακας( αχ πόσο το είχα ευχαριστηθει το σβουριγμενο καφεδακι!) Στον κυρ Φωτη ομως νομιζω ταιριάζει περισσότερο ο τίτλος του επιτιμου… Καντηλαναφτη!
Εντάξει, αλλά μου χαλάς τη ρίμα, να ξέρεις. Θα πρέπει να ψάχνω για ναύτη, ράφτη κ.τ.τ. Διότι εχει αξία ο,τι κάνει ομοιοκαταληξία!
Όλο και κάτι θα βρεις! 🙂 Kαλημέρα!
[…] by Σώτος Χρυσαφόπουλος […]
[…] πηγή […]
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
[…] Γράφει ο Σώτος Χρυσαφόπουλος […]
Ευτυχώς που υπάρχει και η Μέρκελ γιατί «Ελληνικό θαύμα» δεν θα βλέπαμε…..
Πότε είπαμε στις 4 Οκτ 2013? ……….Και δεν περνάει ο χρόνος!!!!!
😉
Λέει ο Σαίξπηρ σε κάποιο από τα έργα του, που δεν θυμάμαι ποιό ήταν. » Η ηδονή και η δράση κάνουν τον χρόνο να φαίνεται μικρότερος» …………Από δράση στην Ελλάδα δεν υπάρχει και όλα καταλήγουν στην απόδραση. Η ηδονή έχει χαθεί με όσα μας συμβαίνουν…………να γιατί ο χρόνος δεν περνάει…..!!!!! Κάθε λεπτό μοιάζει με έτος….!!!!
Τελειώσανε, Νίκο. Τελειώσανε. Η ηδονή έρχεται στο τέλος. Μια τραγική ηδονή, ναι, πλην όμως ηδονή. Δράση αφ’ εαυτού της.
Σαν να λέμε ότι η εκδίκηση τρώγεται κρύα?
Φοβάμαι ότι θα πάρουν και θα πάρουμε μια κρυάδα ηδονής…………
Που έχεις καεί στο χυλό, δεν σε έχω για να φυσάς τη γιαούρτη! Όμορφα!.. Όμορφα!..
Πάντων των αναγκαίων κακών ιατρός χρόνος εστίν……………….
Των αναγκαίων κακών καθόλου αναγκαίων και θα φάνε ένα λάκτισμα στα πισίνα!!!