Ο παληός ο γάιδαρος…
by Sotos
«Από τι πέθανε;» Χαρακτικό του Φρανθίσκο ντε Γκόγια (1746-1828).
Τα βαρύτερα λάθη στην πολιτική τακτική είναι και τα πιο συνηθισμένα. Τα κάνουν με εντυπωσιακή συνέπεια και απαράλλακτα μες τους αιώνες εκείνοι ακριβώς οι κουφιοκεφαλάκηδες, οι οποίοι έχουν την ψευδαίσθηση –ή μάλλον την παραίσθηση (διότι δεν χαίρουν οι τέτοιοι και άριστης πνευματικής υγείας, εδώ που τα λέμε)– τα διαπράττουν, λοιπόν, εκείνοι οι κουφιοκεφαλάκηδες οι οποίοι τελούν υπό το κράτος της παραίσθησης ότι ο κόσμος, αμέτρητοι θνητοί, τους ανέμεναν επί χρόνια γεμάτοι αγωνία –την γέννησή τους, τους ίδιους και την ανάρρησή τους σε αξιώματα· για να τους δουν να λάμψουν επιτέλους· και να διαλάμψουν στην πλάτη μας…
Ε, από αυτούς τους ουκ ολίγους κουφιοκεφαλάκηδες της Ιστορίας, να προετοιμάζονται σιγά-σιγά και οι σημερινοί για τον σκουπιδοφάγο της… Έφθασε η σειρά τους. Όσο για τα «κοσμητικά» επίθετα που θα τους συνοδεύουν στην αιωνιότητα, κατά το κοινώς λεγόμενο, θα τα βρει αυτά η υπηρεσία· αν και… ούτε καν αυτή η σκοτούρα δεν θα μας απασχολήσει –έχουν ήδη επιλεγεί· προσφυέστατα μάλιστα και πολύ καταλλήλως.
Λοιπόν, τι λέγαμε; Α, ναι! Που λέτε, το κλασικότερο λάθος που κάνουν αυτοί οι κουφιοκεφαλάκηδες –παληάνθρωποι κατά κανόνα, φασίστες και παράφρονες– είναι να εμπλέκονται τυφλά σε μια διένεξη, πριν φροντίσουν να οργανώσουν στοιχειωδώς τον τρόπο με τον οποίο θα απεμπλακούν από ό,τι ξεκίνησαν. Στην δική μας περίπτωση η εν λόγω εμπλοκή ονομάζεται «Σκουριές».
Αντιλαμβάνεσθε, φαντάζομαι, ότι δεν υπάρχει άνθρωπος με σώας τας φρένας ο οποίος δεν θα κοίταγε να ανακρούσει πρύμναν, για να τινάξει από πάνω του τα χάλια, τα μαύρα, τα αδιόρθωτα που δημιούργησε εκεί. Ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Ακόμα και πιστεύοντας, έστω σε μια έσωθεν έκρηξη φρεναπάτης ότι αποτελεί προσωποποίηση της Μάργκαρετ Θάτσερ –ίνδαλμα κι αυτό!– κάτι σαν συλλεκτική ρέπλικα, ή ακόμα και βλέποντας ότι είναι πια αργά για όλα, αν ωστόσο είχε κουκούτσι μυαλό, θα είχε λάβει τα μέτρα του –εννοείται, ώστε να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
Όταν μάλιστα συμβαίνει να είναι ο συγκεκριμένος κουφιοκεφαλάκης ένας τοπικιστογενής μαυρογιαλούρος, που διόριζε αβέρτα από την εκλογική του περιφέρεια, πλην όμως δεν χωράει ο νους του αυτήν την ίδια την έννοια της «εντοπιότητας», ε, τότε είναι άξιος της μοίρας του… Κλάφτε τον!
Θα μου πείτε ότι πραγματεύομαι ζητήματα τακτικής, ενώ στις Σκουριές το καυτό θέμα είναι μάλλον ηθικό· και μόνον κατά τούτο οικονομικό. Και θα έχετε δίκαιο. Αλλά μην ξεχνάτε ότι έχουμε από καιρό υπερβεί τα όρια της ηθικής. Τώρα πια μόνο τακτική. Μόνο τακτική! Όσοι γνωρίζουν τουλάχιστον…
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
Στην επένδυση της Χαλκιδικής, έχουν εκδοθεί αποφάσεις ΣτΕ που κρίνουν νόμιμη την επένδυση, η σύμβαση έχει εγκριθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο σε τρεις βαθμούς ελέγχου, έχει συνταχθεί και εγκριθεί περιβαλλοντική μελέτη, υπάρχουν εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι, υπάρχουν επίσης (ως εκ περισσού) επιστημονικές μελέτες του ΕΜΠ και άλλων επιστημονικών φορέων που αποφαίνονται ότι το περιβάλλον προστατεύεται αποτελεσματικά και, όπως φαίνεται, και η πλειοψηφία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής είναι υπέρ της επένδυσης διότι τους δημιουργεί σημαντικές προοπτικές απασχόλησης. Ποιοι αντιδρούν; Μία μειοψηφία με rooms to let, που έχουν ασελγήσει στο περιβάλλον πλειστάκις με τις άθλιες κατασκευές τους και τον τρόπο οργάνωσης και παροχής τουριστικών υπηρεσιών, συνεπικουρούμενη από ακτιβιστές της τραμπουκοφασιστικής μπαχαλοαριστεράς, που ενδεχομένως (γιατί είναι πολύ σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις) εξυπηρετούν αντίθετα επιχειρηματικά συμφέροντα ή επιχειρούν εκβιασμό προς αποκόμιση οφέλους (επίσης πολύ σύνηθες). Αν αυτοί νομίζουν ότι θα επιβάλλουν τη θέλησή τους με την τρομοκρατία, είναι πολύ γελασμένοι. Ο νόμος θα επιβληθεί θέλουν δεν θέλουν και θα πουν κι ένα τραγούδι από πάνω.
Ας πούμε ότι η ανεπηρρέαστη ελληνική δικαιοσύνη έχει οριοθετήσει το τοπίο της διένεξης όπως το περιγράφεις -πράγμα που δεν είναι έτσι, αλλά ας το υποθέσουμε. Ας υποθέσουμε ομοίως και για τα λοιπά. Εσύ τι λόγο έχεις να διαπράττεις χωρίς έστω πρόσκαιρο όφελος το σφάλμα τακτικής ακριβώς το οποίο στηλιτεύω και να καταλήγεις άθελά σου να ακούγεσαι σαν κασσετόφωνο, λ.χ., του Άδωνι, διατρέχοντας έτσι τον κίνδυνο να εκληφθείς και κατά τα άλλα σαν αυτόν;
Ως προς την Ελληνική Δικαιοσύνη, ανεπηρέαστη ή μη, είναι θεσμός και τον σεβόμαστε ως έχει. Ασφαλώς και το υποκατάστατό της δεν μπορεί να είναι οι κουκουλοφόροι τραμπούκοι της Χαλκιδικής, ούτε αυτοί θα μου υπαγορεύσουν τις απόψεις μου.
Ως προς το δεύτερο σκέλος, θεωρώ ότι υπονοείς ότι στερούμαι του δικαιώματος έκφρασης γνώμης. Ως πολίτης θα εκφράζω τη γνώμη μου, ανεξαρτήτως του αν κινδυνεύω να θεωρηθώ από ορισμένους κασετόφωνο του Άδωνη (του οποίου την άποψη επί του θέματος παντελώς αγνοώ). Άλλωστε, και όσοι υποστηρίζουν την αντίθετη άποψη, υπό την ίδια λογική, θα μπορούσαν να θεωρηθούν κασετόφωνα της Ζωής.
Τέλος, ως προς το σφάλμα τακτικής, δεν είμαι μέλος της Κυβέρνησης ούτε πολιτικός, επομένως η τακτική, ως έννοια, ποσώς με ενδιαφέρει.
Δεν αντιπαρατίθεμαι και θα σεβασθώ όσα υποστηρίζεις. Θα αντιτάξω την δική μου εκτίμηση ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν είναι άμοιρη ευθυνών και αυτή για την κατάσταση στην οποία οδηγηθήκαμε, τουλάχιστον κατά το ότι μοιράζεται με τους άλλους θεσμούς του κράτους συναφείς παθογένειες. Η επιδίωξη της εξόδου από την κρίση δεν μπορεί ως εκ τούτου να αρκείται στην ετυμηγορία της, αντιθέτως οφείλει να επενδύει στην αναμόρφωσή της. Με αυτόν τον γνώμονα προσδιορίζω εγώ κάθε επί μέρους δέον γενέσθαι, μεταξυ αυτών και εις ό,τι αφορά τις Σκουριές.
Ότι χρειάζεται βελτίωση και αναμόρφωση η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν τίθεται ζήτημα. Για να επιτευχθεί, όμως, αυτό, πρέπει πρώτα να γίνεται σεβαστή ως θεσμός της Δημοκρατίας. Και ασφαλώς αναμόρφωση της Ελληνικής Δικαιοσύνης δεν συνιστά η αυθαίρετη απείθεια προς τις αποφάσεις της από τρομοκράτες και αυτόκλητους επαναστάτες, των οποίων το μόνο πειστικό επιχείρημα είναι η ύπουλη και τυφλή βία.
Το αντίστροφο: Για να γίνει σεβαστή απαιτείται αναμόρφωση, ακριβώς διότι η μεν θεσμική βία ακίζεται με την νομιμότητα, η δε άμυνα απέναντί της καταμαρτυρείται από αυτήν ως ύπουλη και τυφλή βία.
Έχω αντίθετη άποψη επ’ αυτού, αλλά δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για συνέχιση της συζήτησης σ’ αυτό το forum.
Θα έχουμε ευκαιρίες, ωραίες προβλέπω.
Παρομοίως.
εγώ πάλι γιατί χαίρομαι που δεν βλέπω (και δεν έχω) τηλεόραση;
Μεγάλη συζήτηση… Ας το πάρουμε γλυκά-γλυκά: Δεν βλέπεις, έστω σε ξένη συσκευή, ούτε όταν είσαι, λ.χ., διακοπές και μαθαίνεις ότι έγινε, φτου-φτου, καταστροφικός σεισμός στην περιοχή καταγωγής σου;
καθόλου καθόλου δεν βλέπω…
Προστατεύεις τα μάτια σου για να τα χαίρονται. Και το μυαλό σου για να τους διακρίνεις.
εύστοχος για ακόμα μία φορά! θα την κλέψω την φράση!