Φάτε την, φάτε τους
by Sotos
Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν, ως φαίνεται, είναι μια απ’ τα ίδια, ε; Ψου-ψου-ψου με τον Σόιμπλε, ταξιδάκια στις Η.Π.Α., συναντήσεις με τους Γιάνκηδες, διαπιστευτήρια στα γεράκια του ΝΑΤΟ, νταραβεράκι με τους Οβριούς, κλείσιμο του ματιού στο Σιωνισμό, Business Class στο αεροπλάνο, έφαγε σε εστιατόριο με τσιμπημένο τιμοκατάλογο το μεσημέρι, όψιμος νοικοκυραίος, κυβιστής στο Μνημόνιο, προς αναδιαπραγμάτευση κι αυτός εντέλει, αλά Κουβέλης και κόμπανυ δηλαδή, όπου νάναι θα πει ότι λεφτά υπάρχουνε, ότι παρέλαβε καμμένη γη, αλλά ξεχνάει τις ευθύνες του για τον εμπρησμό της, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα από τα παλιά τεφτέρια με τους μπαχαλάκηδες, που τα κρατάει ακόμα για να μην χάσει τους μουτζαχεντίν του κόμματος, κατά τα άλλα χειραψίες με τον Παπούλια και δεν συμμαζεύεται… Κοντολογίς, ένα με το κατεστημένο και αυτός. Ένα παλιόπαιδο που όμως σιγά-σιγά συμμορφώνεται.
Γιατί εμείς τι ήμασταν τάχα; Δεν θέλαμε κι εμείς έναν καλύτερο κόσμο; Το θέλαμε που συμμορφωθήκαμε; Όχι. Έκαιγε κι εμάς μια φλόγα μέσα μας. Συνήλθαμε όμως. Ήρθαμε στα συγκαλά μας. Συμμορφωθήκαμε. Ήταν μια τρέλα νεανική που τώρα έχει περάσει. Το παραδεχθήκαμε ωστόσο. Έντιμα και ωραία. Δεν παριστάνουμε τους επαναστάτες. Είμαστε καθαροί. Δηλώνουμε ό,τι είμαστε, είμαστε ό,τι δηλώνουμε. Για γκελ μπουρντά Αλέξη, να δεις πόσα απίδια έχει ο σάκος. Τι έβγαλες από τις παρτέντζες σου εις τας Ευρώπας και αλλαχού; Ε; Τζάμπα μάγκα!
Να, κυρίες και κύριοι, ποιος ήταν τελικά ο Αλέξης σας. Χα! Όσο μεταβαίνει στη νομιμότητα, όσο αρχίζει να μας μοιάζει –βλέπετε; Θα δείτε– του την κοπανάνε και οι δικοί του. Ιδού, λοιπόν! Πάρτε τον, φάτε τον.
Σας πούλησε ήδη. Αυτή είναι η αλήθεια. Πέστε τώρα από τα σύννεφα! Και μόλις προσγειωθείτε, περιπεράστε παρακαλώ! Πάλι πίσω, στα σίγουρα. Γιατί, εδώ που τα λέμε, εμείς δεν σας πουλήσαμε ποτέ. Σας λέγαμε πάντα την αλήθεια. Όχι σαν κάτι μαθητούδια στο Δεκαπενταμελές που έχουν γράσα στα μάτια και νομίζουν ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει όμορφος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος, αλλά σαν ώριμοι ενήλικες. Σαν σοβαροί άνθρωποι. Πάντα λέγαμε την αλήθεια. Ευθαρσώς. Κι αν κάποιος κάποτε σας πούλησε, αυτή ήταν η ίδια η ζωή.
Ναι, η ζωή. Επειδή γεννηθήκατε φουκαράδες. Εμείς το ξέραμε. Τώρα σας παίρνει χαμπάρι και ο Αλέξης. Τι θα κάνετε; Θα πιαστείτε πάλι κώτσοι; Όχι. Όχι, βέβαια. Αυτό δα μας έλλειπε! Προσοχή! Μια ευκαιρία μόνον σας έχει μείνει. Να επιστρέψετε στη φυλακή. Σερβίρεται εκεί, αν θυμάστε, κάθε Παρασκευή φασολάδα. Δεν υπάρχει φασολάδα σαν της φυλακής. Το λησμονήσατε αυτό; Έξω δεν έχει δουλειά, δεν έχει θέρμανση και, το χειρότερο, ο κόσμος είναι γεμάτος ψέμματα. Στη φυλακή όλα είναι αλήθεια. Δεν είναι λίγο αυτό. Αν, βέβαια, σας ενδιεφέρει η αλήθεια… Ούτε κι η φασολάδα, φυσικά, είναι λίγο… Που αυτή κι αν σας ενδιαφέρει…
Φάτε την!
Φάτε τους…
sotosblog 
Αγαπημένοι μας φίλοι, υπάρχουν δύο εννοιολογικά σύνολα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους:
Από τη μία η ανάγκη κοινωνικής δικαιοσύνης και μιας κοινωνικής οργάνωσης έστω και λίγο πιο ανθρώπινης από την υπάρχουσα. Έστω κι αν στις μέρες μας αυτό σημαίνει απλά να επιβιώσουν όσο περισσότεροι μπορούν, όλοι βέβαια, εφόσον όντως το μπορούμε αν το θελήσουμε.
Από την άλλη υπάρχει η «επαναστατικότητα», το ρεύμα των αλλαγών, το αίμα που βράζει. Πολλοί το περάσαμε, πολλοί το περνάμε ακόμα.
Όμως η ανάγκη επιβίωσης και στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης απαιτεί οργάνωση. Ο ρομαντισμός είναι το φόρτε το δικό μου προσωπικά, και για αυτό υποστηρίζω ότι μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη, δεν είναι ουτοπία.
Εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ κληθεί να κυβερνήσει, δεν θα κριθεί από τις φωνές και τα συνθήματά του. Τα ‘κάναν άλλοι αυτά τόσα χρόνια να λένε κενά συνθήματα και ευχολόγια όντας κυβέρνηση. Θα κριθεί, κι η κοινωνία μαζί, από το αν όντως θα μπορέσει να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής μας.
Μη φοβάστε τους ώριμους ρεαλιστές ρομαντικούς φίλοι μου. Να έχετε πάντα το νού σας για απατεώνες επί της ουσίας.
Επιθυμούμε νόμιμες κυβερνήσεις, που οι νόμοι τους θα αντικατοπτρίζουν κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο.
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
O Τσίπρας έχει καταλάβει ποιος κυβερνάει. Όχι ο ΛΑΟΣ, αλλά η τρόικα, ο Σοίμπλε, η Λαγκάρντ, μέχρι και ο Λουλα για τη δόση του Δ.Ν.Τ.
Απλά κάποιοι συγκάτοικοί του Τσίπρα, επιμένουν ξαδιάντροπα να διαστρεβλώνουν την αλήθεια, για να ικανοποιήσουν ιδεολογήματα -εκμεταλλευόμενοι την αγωνία, ανασφάλεια και αγανάκτηση του κόσμου, που βλέπει να υποβαθμίζεται η ζωή του και διερωτάται αν θα ισορροπήσει μεταξύ απλής φθοράς ή πλήρους εξευτελισμού.
Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ξεφύγει από την λογική των μπαχαλάκηδων, γιατί φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί περιθωριακές καταστάσεις. Μέσα σε 1-2 χρόνια δεν δύναται να αλλάξει νοοτροπία εξουσίας. Δεν υπάρχει ολοκληρωμένη στρατηγική που θα πάρει από το χέρι τον λαό να τον πάει στην εξουσία. Μπορεί να τον βγάλει στον δρόμο, έτσι για μπάχαλο. Αυτή δεν είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ αλλά αναρχία. Η αριστερά έχει φλόγα, ελπίδα για κοινωνική δικαιοσύνη κλπ.
Τα σφάλματα που μας έφεραν εδώ ήταν ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ευθύνη των των πολιτικών, που εμείς ψηφίσαμε και των ΜΜΕ (εσκεμένως δεν αναφέρω των δημοσιογράφων) που κάλυπταν σκανδαλωδώς -και πολλές φορές επί πληρωμή σιωπής- τις ανομίες των πρώτων. Και φυσικά και η όποια αντιπολίτευση φέρει στο ακέραιο την ευθύνη της, μιας και πιστεύω ότι οι δύο πυλώνες για να δουλέψει αποτελεσματικά η Δημοκρατία είναι η ΣΟΒΑΡΗ αντιπολίτευση με θέσεις, επιχειρήματα και προοπτική και όχι συνθήματα, και η ΣΟΒΑΡΗ δικαιοσύνη.
Η Ιστορία δείχνει ότι ποτέ η Ελλάδα δεν κατάφερε κατι γιατί το ήθελε, σχεδίασε και εκτέλεσε. Ό,τι κατάφερε το κατάφερε γιατί της το επέβαλαν ξένα κέντρα. Μπορούμε και θέλουμε να πρωτοτυπήσουμε;
Συνιστώ να προσευχόμαστε μήπως και τελειώσει το μνημόνιο το 2022. Γιατί από τις προηγούμενες χρεωκοπίες κρατήσανε αρκετές δεκαετίες.