Κλαυσίγελως
by Sotos
Ζητείται άμεση μέτρηση της πρόθεσης ψήφου μετά την… απαγκίστρωση στελεχών από το κόμμα Κουβέλη
◊
Σχετικά πρόσφατες δημοσκοπήσεις οι οποίες είχαν δε πάραυτα ακολουθήσει τις διάφορες αποχωρήσεις από τις τάξεις του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων κατέγραφαν τόσο σημαντικές απώλειες στην απήχησή του στο εκλογικό σώμα, ώστε να δικαιολογούνται πλέον εξ αυτού συζητήσεις, ακόμη και κάποιοι βάσιμοι ή αβάσιμοι ενδοιασμοί ως προς το αναγκαίο ποσοστό, που θα του εξασφάλιζε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση σε μια προσεχή αναμέτρηση στις κάλπες. Και γενικά αποτύπωναν μια αποφασιστική κάμψη στη εκλογική του δυναμική· κατ’ αναγωγή αποδυναμώνοντας την πραγματιστική βάση του λεγόμενου αντιμνημονιακού μετώπου, και προβάλλοντας τεχνηέντως κατά συνέπεια ως μοιραία μια επιστροφή στην… πολιτική ομαλότητα, όπως αυτή νοείται μέσα από την εθελόδουλη τάχαμου μετριοπάθεια των ολιγαρχών και των αυλικών τους.
Στις αποχωρήσεις αυτές είχε δοθεί μια συστηματική δημοσιότητα χωρίς προηγούμενο, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι κατά μείζονα λόγο αφορούσαν σε «κομματικούς παραγοντίσκους» οι οποίοι, υπό κανονικάς συνθήκας, θεωρούνται για τα ενημερωτικά τμήματα των Διαπλεκομένων άνθρωποι αόρατοι, αν όχι ανύπαρκτοι, για να χρησιμοποιήσω μια εξαιρετικά επιεική φρασεολογία –και είμαι επιεικής σε μια συμβολική προσπάθεια όψιμης μεταμέλειας εμού του ιδίου για την άθλια αυτή απαξιωτική απέναντι σε συνάνθρωπο συμπεριφορά, με την οποία με είχε εμποτίσει ομοίως η μακρά επαγγελματική μου πείρα.
Καλύτερα από όλους, βέβαια, το γνωρίζουν τούτο ως πρακτική των Μ.Μ.Ε. οι ίδιοι αυτοί «παραγοντίσκοι», ή τουλάχιστον εκείνοι από αυτούς που διανοήθηκαν ποτέ και σε ανύποπτο χρόνο να ερωτοτροπήσουν με την ευφάνταστη φιλοδοξία ενός κάποιου δευτερολέπτου δημοσιότητας. Θα μπορούσα κάλλιστα και με την ευκολία επαγγελματικού αυτοματισμού να πω ακριβέστερα ότι ο κανόνας τους θέλει δημοσιογραφικώς να αντιμετωπίζονται απαρέγκλιτα σαν σιχαμένοι και ελεεινοί, κάτι σαν φορείς επικίνδυνης μολυσματικής ασθένειας –δεν κερδίζουν την προσοχή του δημοσιογράφου ούτε χορεύοντας στο κατώφλι του Μέσου εν μέσω επιληπτικής κρίσης, φορώντας φτερά του αρχηγού των Απάτσι και φωσφορούχα βατραχοπέδιλα με τα οποία να παίζουν μαντολίνο. Ήδη από δόκιμος, καθώς ψήνεται στο επάγγελμα, μαθαίνει και εθίζεται κανείς ως συντάκτης να τους αποστρέφεται με πρόδηλα παγερή αδιαφορία, είναι η αλήθεια, σε ευθεία αναλογία προς την τόνωση της δικής του αυτοπεποίθησης. Γιατί πάνω τους ασκεί και θρέφει την οίηματική ψευδαίσθηση ότι ο ίδιος είναι πάντως κάποιος, και μάλιστα όχι ένας όποιος κάποιος, αλλά κάποιος με δύναμη, σοβαρές άκρες και εξουσία. Μολοντούτο οι «παραγοντίσκοι» πέτυχαν το ακατόρθωτο του πιο τρελλού από τα όνειρά τους: να δείξουν τελικά την πρώτη σελίδα με την φωτογραφία τους στη σύζυγο.
Τούτα εντός των τειχών. Έξω από τα τείχη, ωστόσο, το στοχευμένο εξακολουθητικό ενδιαφέρον που προσδόθηκε από το φως της δημοσιότητας σε αυτές τις αποχωρήσεις, επέτρεψε τελικά στις εταιρείες μετρήσεων της Κοινής Γνώμης να χαλκεύσουν ένα αλληλοτροφοδοτούμενο ζεύγος κλίματος διάλυσης από την μία και κατάρρευσης των δημοσκοπικών ευρημάτων από την άλλη· και να εμφανίσουν τον Καμμένο λίγο-πολύ ως καμμένο χαρτί.
Οι εξελίξεις φέρνουν τώρα, αλά Αν.Ελ., ως οιωνεί εκδίκηση της Ιστορίας στο κάδρο τη Δημ.Αρ., με την πολύ κεντρική, ευθεία και κρίσιμη διαφωνία σημαντικότατης σε ποσοστό μερίδας των βουλευτών της (δεν είναι και πολλοί) με αυτήν την ίδια την ηγεσία και την επίσημη γραμμή του ροζ κόμματος της τρικολόρε. Σε τούτο προσθέτω και έμφαση κατά την αυτονόητη διευκρίνιση ότι πρόκειται για κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού· ενώ διερωτώμαι την ίδια ώρα εάν έχετε και εσείς ψυχανεμισθεί ότι έχει ήδη εξαντλήσει την ιδιότυπη χάρη, που της είχε δοθεί από τη σημαία –να προβαίνει, δηλαδή, σε εξιλεωτικού τύπου φραστική κριτική και να εγείρει αξιώσεις ως αθώα του αίματος, αμέτοχη και εκ του ασφαλούς από τα τηλεοπτικά παράθυρα, στο ίδιο μήκος κύματος που παλαιότερα είχε καταμαρτυρήσει το τότε κυβερνητικό Πα.Σο.Κ. στην Ν.Δ., με τον καίριο προσδιορισμό «αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση».
Επειδή δε, σε πείσμα κάθε λογικής και παρά τη στοιχειώδη εμπειρική παρατήρηση της κάθε μέρας, καλούμην μέχρι χθες να πάρω στα σοβαρά ότι αυτό το ρημάδι το 5% των εκλογέων υποτίθεται πως παραμένει σθεναρά και πεισματικά προσηλωμένο στην κομματική επιλογή του εορτάζοντος χθες Δραπέτη, ο οποίος μαζί με τον Επαίτη και τον Προπέτη σχηματίζουν την θλιβερή τρικολόρε που ξεπουλάει χωρίς αιδώ, προσχήματα ή τύψεις τη χώρα και το λαό της, αναμένω αυτή τη φορά με εξαιρετικό, φλέγον θα έλεγα, ενδιαφέρον την επόμενη δημοσκόπηση. Με ό,τι αυτή θα συνεπάγεται…
Γνωρίζω, ασφαλώς, ότι έχω να κάνω με ανθρώπους αποφασισμένους και ικανούς για τα πάντα και γνωρίζω, επίσης, ότι το χρήμα είναι πάρα πολύ κακός σύμβουλος, ιδιαίτερα σε μια εποχή κατά την οποία η πηγή του είναι μόνο μία. Αλλά γνωρίζω επιπλέον ότι χειρότερος σύμβουλος είναι ο πανικός, και ότι το δράμα μας δεν είναι λόγος για να μην οδεύσουμε προς την αποκαθήλωση της αηδιαστικής αυτής τριανδρίας γελώντας και λιγάκι, έχοντας πια πλαντάξει τόσο απερίγραπτα στο κλάμα για τα δεινά που τόσο βάρβαρα μας επιβάλλει.
Καμμένο δεν θέλανε οι κύριοι δημοσκόποι; Αναμένω, λοιπόν κι εγώ…
sotosblog 
Αραγε δικαιούμαστε να σχολιάσουμε ότι, όπως ο δόκιμος ρεπόρτερ αποστρέφεται τους κομματικούς παράγοντες προς τόνωση της αυτοπεποίθησής του, έτσι και ο δόκιμος (Δραπέτης)… συγκυβερνήτης διαγράφει μονοκοντυλιά δύο βουλευτές του για να θρέψει τη δική του ψευδαίσθηση ότι είναι κάποιος, «και μάλιστα όχι ένας όποιος κάποιος, αλλά κάποιος με δύναμη και εξουσία»; Ε, δικαιούμαστε; Ή είναι άλλα στη μέση;
Χμμ… προφανώς είναι και άλλα στη μέση.
Όταν ο φίλος συντάκτης αναφέρεται σε κάποιους παραγοντίσκους στο χώρο των ΜΜΕ, καλό θα ήταν να λάβει υπόψη του και κάποιους άλλους δημοσιογραφίσκους της δεκαετίας του ΄80 . Ηταν και αυτοί τότε ¨αόρατοι¨ και ¨ανύπαρκτοι¨ . Ορισμένοι μάλιστα εξ αυτών, ξημεροβραδιάζονταν γλείφοντας τους Αστυνομικούς Διευθυντές – για να μην πω και τι είδος γλείψιμο κάνανε- για να αρπάξουν κάποια είδηση και να γράψουν κανένα αστυνομικό ρεπορτάζ –της κακιάς ώρας πάντα.
Είναι όλοι αυτοί , που μετά το 1990 μετεξελίχθηκαν σε ¨δημοσιογραφάρες¨ της ¨ Ελεύθερης Τηλεόρασης¨. Προσόντα τους , η αγένεια, η αλητεία , οι υβρεις η λασπολογία και ο χυδαίος λαϊκισμός. . Ως εκπρόσωποι της δήθεν μάχιμης και ανεξάρτητης της δημοσιογραφίας, προσέφεραν με ¨ανιδιοτέλεια¨ και ¨αυταπάρνηση¨ – δηλαδή με το αζημίωτο – τις ¨πολύτιμες υπηρεσίες¨ τους στα ευαγή ιδρύματα¨ του Καναλιού 5 και μετέπειτα ALTER , καθώς και του ΕΧΤΡΑ., σερβίροντας τηλεοπτικά περιττώματα, σύμφωνα με τις αρχές του φθηνού τηλεθεάματος.
Είναι αυτοί επίσης , που τα τελευταία χρόνια βρέθηκαν όλοι σχεδόν μαζί στο ίδιο ¨μετερίζι¨, υπερβάλλοντας εαυτόν ως υπέρμαχοι του ¨αντιμνημονιακού αγώνα¨, εκφράζοντας με συνέπεια, τους ¨ευσεβείς πόθους¨ , τού εν Ελλάδι λόμπι της δραχμής . Τη δουλειά τους την ξέρουν πολύ καλά . Τόσο καλά μάλιστα ώστε να σπεύσει άρον άρον ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- Ε, ΚΟΥ, ΜΟΥ, να δώσει τα διαπιστευτήρια του ¨ χωρίς αναισθητικό¨ , σε έναν εκ των γνησιοτέρων εκπροσώπων τους .
Όταν λοιπόν ο συντάκτης αναφέρεται -δικαίως ή αδίκως – σε κάποιους σημερινούς ¨αόρατους παραγοντίσκους¨ ας έχει τουλάχιστον υπόψη ότι αυτό είναι μια παρωνυχίδα, μπροστά σε όλη αυτή τη δημοσιογραφική σαβούρα του συγκροτήματος Κουρή . Δηλαδή αυτούς όλους , που τις δύο τελευταίες δεκαετίες , εκπροσωπούν την απόλυτη ξεφτίλα της ελληνικής δημοσιογραφίας, Δεν είναι δα και λίγοι . Μέχρι και βουλευτή έχουν εκλέξει με τη Ριζοσπαστική Αριστερά .
Και κάτι άλλο : Είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα του φίλου οικοδεσπότη να χαρακτηρίζει όπως αυτός κρίνει τους προέδρους των κομμάτων που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση : Ο ¨επαίτης¨, ο ¨προπέτης¨ , και ¨δραπέτης¨, οι ¨τρικολόρε¨ κατά τα γραφόμενα του. Αν μη τι άλλο αυτοί οι χαριτωμένοι χαρακτηρισμοί , κρίνονται εντός ορίων μιας στοιχειώδους τελοσπάντων ευπρέπειας και κοσμιότητας. Και στο κάτω κάτω της γραφής , αυτά όλα δεν είναι τίποτα, μπροστά στο υβρεολόγιο που αφιερώνει η Αυγή συχνάκις ειδικά για τον τελευταίο. Και τέτοιο μάλιστα, που θα το ζήλευε ακόμα και η ίδια η ¨Αυριανή¨. Ωστόσο ας έχει κατά νού, ότι τρικολόρε υπάρχει και στην αντιπολίτευση. Είναι η αντιπολίτευση της ¨πασαρέλας¨ σύμφωνα με τα λεγόμενα της κ Παπαρήγα . Δηλαδή η τρικολόρε της συμφοράς και της ξεφτίλας ! Και με μαύρο χρώμα μαλιστα – κατάμαυρο ! – εντός της τριχρωμίας . Εντός και εκτός Κοινοβουλίου ! ¨Εντός και εκτός τειχών¨!
Σε ότι αφορά τέλος τις ¨χαλκευμένες δημοσκοπήσεις¨ , με αφορμή τα χαμηλά ποσοστά που έχει το σκυλολόι του Καμμένου , μάλλον βιάστηκε ο φίλος Σώτος . Ας έκανε τουλάχιστον μια μέρα υπομονή να ακούσει τη κοινή του πρόταση μαζί με τους Νεοναζί, για τις ποινικές ευθύνες στην υπόθεση Lagarde . Γιατί αν μη τι άλλο, η εν λόγω πρόταση δηλώνει πανικό λίγο πριν τη διάλυση . Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, αλλά ο αφιχθείς από τις ¨καλοκαιρινές διακοπές του ¨ στο νότιο ημισφαίριο , αξιότιμος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , θα πρέπει να κάτσει να βρεί μια σοβαρή εξήγηση για όλα αυτά . Καθόσον το κόμμα του ¨ερωτοτροπούσε¨ εδώ και μήνες με τους κάθε λογής ¨καμένους¨ –πλέον- στο ενδεχόμενο μιάς μετεκλογικής συνεργασίας .
Εδώ να δείς κλαυσίγελως που έχει να πέσει !
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.