sotosblog

Με το που περνάει από το νου μου ότι καλό θα ήταν να έχει η χώρα και κάτι από κυβέρνηση, αυτομάτως ανατριχιάζω με την ιδέα ότι το ανέκδοτο των αποχωρήσεων από το κόμμα, που έχει ξεμπροστιάσει την πολιτική ηθική της Λεωφόρου Συγγρού και με το οποίο χτυπιούνται τα διαπλεκόμενα λες και τους έκατσε το Λόττο, κυριαρχεί μετ’ ευφορίας στους υψηλούς υπολογισμούς των παρασουλατσαδόρων του Μαξίμου και του τσοπάνη τους. Χα, καλά που είπα «σουλατσαδόρων»… Παλιά, στο Πασσαλιμάνι υπήρχε μια έκφραση για τους ανεπάγγελτους: «Σουλατσαδόροι και Τοκιστές». Ε, δεδομένου ότι οι τοκιστές βρίσκονται εκτός, σωστά λοιπόν τους χαρακτήρισα τους εντός, όπως τους χαρακτήρισα…

Σοβαρά τώρα, και πέραν πλάκας, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη πλάκα είναι ότι οι τύποι είναι πραγματικοί σουλατσαδόροι, γνήσιοι ανεπάγγελτοι. Δεν πιστεύω να χρειάζεσθε και πειστήρια; Χαχανίζουν με τους αποσκιρτήσαντες και σπέρνουν και κρύα δημοσιεύματα σε μπλογκ, ότι τάχα έχουν έτοιμη και την επιστροφή τους στο μαντρί. Είναι να κρατάς την κοιλιά σου από τα γέλια, τα χαϊβάνια. Ομοίως και τα λακεδοχαϊβάνια που τους τα σπρώχνουνε στη μπλογκόσφαιρα. Ακούστε, ακούστε! Ακούστε και κρίνετε μόνοι σας το ποιόν των… ψαγμένων και… μιλημένων διαρροών: Αναζητεί λέει ο Σύριζα μεταγραφή-βόμβα από το δημοσιογραφικό χώρο! Σε μορφή κουίζ το δημοσίευμα, παρακαλώ… Κουίζ ναι μεν, αλλά στο τέλος το παίρνει το ποτάμι!.. Για να μην μείνουμε με την αγωνία και την απορία και σκάσουμε!.. Είναι… Είναι… Ποιος λέτε; Ταρατατζούμ! Αποκάλυψη: Είναι ο τηλεαστέρας με το εστιατόριο που δεν πάει καλά, αφού τίποτε δεν πάει καλά, αλλά αυτουνού του κάθεται κάπως το να μην πηγαίνει καλά, οπότε κάτσε να ρίξουμε στα χαϊβάνια το μεζέ από τα αποφάγια της κρητικής κουζίνας και μετά… Μετά, μπαίνει σε εφαρμογή το «ήθος του Αμπιόπ». Αμπιόπ; Αμπιόπ ντε! Είπαμε: Άμα πιάσει, όπου πιάσει! Έτζι και δια τα άλλα που λέει και ο ποιητής. «Άλλα» εννοώ εδώ εκείνα με τους ανεξάρτητους αποσκιρτούντες.

Αν έχετε Θεό! Ζυγίστε τι πλασάρουν: Θα φύγει από το άλλο κόμμα ο… πώς τον λένε, που έχει σούρει τα εξ αμάξης, γενεές δεκατέσσερεις στον Επαίτη, και θα γυρίσει πίσω, ενώ μαζί του θα ακολουθήσουν και οι μεταμεληθέντες ψηφοφόροι και άλλα τέτοια τύπου «ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα!» Να σας πω και κάτι; Μακάρι… Στο κάτω-κάτω επάιτης είναι. Επαίτης στο Βερολίνο, επαίτης στο Παρίσι, ε, τώρα και στη Λάρισσα!..

Τα διαπλεκόμενα από την άλλη, λίγο τα καίει το ποιόν ακριβώς ταΐζουνε με το… Λόττο που κραδαίνουν. Γιατί πού θα πάει ο ψηφοφόρος τον οποίο διώχνουν; Ε; Εδώ σας θέλω! Ε, ρε βρεμένη σανίδα…

Οι τύποι είναι για τα μπάζα. Τα ανέκδοτά τους κρύα. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά ο κόσμος δεν έχει να βάλει πετρέλαιο, καίγονται παιδάκια από τις ξυλόσομπες και η θερμοκρασία κατεβαίνει παρακάτω επικίνδυνα όσο μπαίνουμε στο Χειμώνα.

Τους ζήτησα να τα μαζεύουν και να πάρουν δρόμο· να ξεκουμπιστούν· με τη διαδικασία του κατεπείγοντος –καλά τους το είπε ο πιτσιρικάς. Ειδικά τώρα που την… κάνει σιγά-σιγά η… άλλη πολύ μεγάλη άκρη που είχαμε ‘κονομήσει «από σβέρκο» με τους μακαρονάδες… Α, ναι, και με τη Μάλτα, αν θυμάστε… Επανέρχομαι: Ώρα, λοιπόν, να επισπεύδεται το πράγμα. Τώρα. Τώρα που δεν βρέχει και συμβαίνει να κάνει το «σάλτα» ομοιοκαταληξία με το «Μάλτα»… Τώρα. Γιατί έχει κάποια αξία ό, τι κάνει ομοιοκαταληξία!..