sotosblog

Με την ευκαιρία βρήκα αυτό το βίντεο που ανήρτησε στο YouTube το μπλογκ Έχω Μάτια και Βλέπω.

Υπό το κράτος σοβαρών ψευδαισθήσεων τελών μάλλον, και παραδομένος σε ένα είδος επηρμένου λήρου, σας είχα βεβαιώσει παληά και σε ανύποπτο χρόνο ότι ο Επαίτης συγκαταλέγεται μεταξύ των αναγνωστών του sotosblog. Άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα έργα και τις ημέρες μου δεν εξεπλάγησαν τότε και πολύ, ίσα-ίσα που υποδέχθηκαν πρόθυμα μια τέτοια αλαζονική δήλωση ως βάσιμη, σε πείσμα των πολύ πιεστικών άλλων υποχρεώσεων που οπωσδήποτε συνεπάγεται η τρέχουσα επαγγελματική ιδιότητα ενός τέτοιου γυρολόγου.

Ιδού όμως που βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι με την αλήθεια: Πώς είναι δυνατόν να με διαβάζει και εντούτοις να αφήνει να παρέρχεται τόσο μακρύ χρονικό διάστημα, πριν ακολουθήσει την προειδοποίηση που του είχα εγκαίρως απευθύνει σχετικά με το φορολογικό, δηλαδή να το αποσύρει πάραυτα, αν δεν επιθυμεί να επισπεύσει την αποδημία του από τα δημόσια πράγματα;

Αν επιμείνουμε ότι παραμένει τακτικός αναγνώστης (επουσιώδες εδώ το «τακτικός», διότι για ώρες δύσκολες υπάρχουν και εντεταλμένοι με τέτοια καθήκοντα), τότε απομένουν δύο εξηγήσεις: ή αδιαφορεί ή πεισμώνει. Στην πρώτη περίπτωση αναγκαστικώς θεωρεί ότι έχει καιρό για χάσιμο. Στη δεύτερη ανακαλύπτει κάθε τόσο με τρόπο πικρό και καθυστερημένα για την ηλικία του ότι το πείσμα είναι πολύ κακός σύμβουλος στη ζωή, ειδικά όταν ορίζει κανείς τις τύχες άλλων. Και δυστυχώς, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι το πείσμα διατρέχει τους πόρους του· το «δυστυχώς» για τη χώρα, όχι για μένα.

Και τι είναι δηλαδή το sotosblog που θα το παρακολουθούμε δα και με θρησκευτική ευλάβεια; Ε;

Θα σας απαντούσα ότι το sotosblog δεν έχει πέσει ποτέ έξω, αλλά δεν θα το κάνω, διότι γνωρίζω ότι κινδυνεύω να μου κρεμάσετε κουδουνάκια.

Άλλωστε λίγο με κόφτει αν με διαβάζει. Δαπανώ το ίδιο ποσό φαιάς ουσίας για όλους τους αναγνώστες μου. Άλλους χάνω, άλλους κερδίζω· το ποιους δεν είμαι σε θέση να το ελέγξω· το πόσους δεν το επιθυμώ, εφ’ όσον εξαρτάται από την αλλαγή ύφους, θεματολογίας και βαθμού ανάλυσης. Δεν με κόφτει, λοιπόν.

Με πονεί όμως και με σφάζει, όταν την αδυναμία πρόβλεψης και πάσα έλλειψη προνοητικότητας, με λίγα λόγια το πείσμα, τα πληρώνει κόσμος. Τι κι αν το sotosblog διαψευσθεί… Σιγά τα κάστανα! Όταν όμως διαψεύδεται κοτζάμ… κοτζάμ… κοτζάμ Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τότε τι γίνεται; Τότε τρέχουμε και δεν φθάνουμε… Και μετράμε πτώματα!

Αφού, λοιπόν, έπεσε έξω σε όλες τις προβλέψεις του για την Ελλάδα, το Δ.Ν.Τ. συνειδητοποιεί τώρα, σύμφωνα με έκθεσή του που δημοσίευσαν οι Financial Times, ότι η απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων, την οποία συνιστούσε επί μακρόν και όρισε με αυτήν σχεδόν σαν από Ευαγγελικό δόγμα όλη τη δεκαετία του ’90, ενέχει «κινδύνους» για ορισμένες χώρες· και έκρινε ότι η λήψη μέτρων ελέγχου στη διακίνηση κεφαλαίων μπορεί να αποδειχθεί «χρήσιμη», προκειμένου να αποφευχθεί η γένεση μιας οικονομικής φούσκας. Και άλλα τέτοια…

Τι λέτε ρε παιδιά! Έτσι, ε; Και τι είναι, μεγαλοσχήμονές μου κύριοι, οι χώρες, το παιγνίδι του Μικρού Χημικού; Ε ρε, Ταμήλος που μας χρειάζεται… Σάμπως, τι είπε ο άνθρωπος; Είπε: «Δεν ήρθαμε εδώ για να μορφωθούμε· όποιος ξέρει, ξέρει!» Αυτοί ξέρουν, που κοροϊδεύουν τον Ταμήλο;

Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Ταμήλος ήταν προσωπική επιλογή του Επαίτη!..