Ο δρόμος προς τις κάλπες
by Sotos
Ότι οδεύουμε προς τις κάλπες είναι του ηλίου φαεινότερον. Το βλέπουν και οι πέτρες. Ακόμη και οι… κυλιόμενες που απήλαυσαν κάποτε παχυλές εισπράξεις από την μεγάλη επιτυχία τους με τίτλο «Έχω το χρόνο με το μέρος μου», μόνο και μόνο όμως για να μεταστραφούν επ’ αυτού πολύ γρήγορα και να τραγουδήσουν τελικά ότι «Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν», φουσκώνοντας με την ωριμότερη αυτή διαπίστωση έτι περαιτέρω τον τραπεζικό τους λογαριασμό· το εν λόγω άσμα πουλάει ακόμη· και θα πουλάει για καιρό.
Το βλέπουν και όσοι δεν ακούν τέτοια τσιχλοτράγουδα, μια και συναφή συμπεράσματα για τους αμείλικτους κανόνες του χρόνου έχουν, βέβαια, τραγουδηθεί και από άλλους πολλούς και σε όλα τα είδη, και τους αρκούν, φαίνεται, εκείνα τα άφθονα, ως σημείο αναφοράς· κι ας παραβλέπουν αβασάνιστα ότι οι κυλιόμενες πέτρες διαθέτουν και αυτοί πρώτης γραμμής, μακράν, πικράν και πολύτιμη για εμάς τα τρυφερά πρεζακια πείρα από ζωή σε… δόσεις· εξ ου και τους εμπιστεύομαι σε τέτοια πράγματα· μέχρις εφησυχασμού, θα έλεγα. Δεν σας αρέσουν; Πολύ καλά. Τους αντικαθιστώ, τότε, κι εγώ με το εξίσου επίκαιρης στιχουργικής… φλέβας «Ως πότε πια τέτοια ζωή», του Βασίλη Τσιτσάνη. Το βλέπει, λοιπόν, και ο μεγάλος ρεμπέτης.
Το βλέπουν και οι καφετζούδες, καθώς είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται κατά πόσο έχει περισταλεί η κατανάλωση ζάχαρης, και τούτο από την κρίσιμη σύσταση στην οποία βασίζεται η δική τους μέθοδος προγνώσεως, δηλαδή το κατακάθι. Το βλέπουν μαζί τους και οι πάσης φύσεως χαρτομάντεις, που ξέρουν από τράπουλα και καταλαβαίνουν ότι τρεις συνεννοημένοι στην πρέφα είναι σε θέση να κρατήσουν το παιγνίδι αιωνίως σε εξέλιξη, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρωθεί και το καφενείο.
Το βλέπουν –και όμως!– ως και οι οικονομολόγοι, αφού γνωρίζουν από προϋπολογισμούς· με μεγάλη δε σιγουριά δίνουν ορισμένοι εξ αυτών το ραντεβού τους με την ανακοίνωση νέων μέτρων κάπου εκεί γύρω στο κάψιμο του Βασιληά Καρνάβαλου. Οι πιο πνευματώδεις μάλιστα αναμένουν ότι, καθώς πάνω στο επιβλητικό άρμα του θα βρίσκεται εκείνη την ημέρα έτσι κι αλλιώς μια γιγάντια Τρικολόρε, οι καρναβαλιστές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την ξεκαρδιστική σύμπτωση λαϊκής θυμοσοφίας και πραγματικότητας.
Μη σας κουράζω άλλο με το ποιοι άλλοι το βλέπουν… Όσοι δεν το βλέπουν ή είναι τελείως τσίου ή παριστάνουν ότι δεν το βλέπουν μπας και το ξορκίσουν· με λίγα λόγια, κάποιοι πολύ ελάχιστοι που είναι πολύ πιθανόν να συγκαταλέγονται ανάμεσα στα συμπολιτευόμενα μέλη του Κοινοβουλίου, που και γι αυτό πολύ αμφιβάλλω…
Α! Το βλέπουν εσχάτως και πολλοί κονδυλοφόροι και… πληκτρο-λόγιοι, ζηλωτές των μεγάλων, αλλά και ερευνητές των σκοτεινών θεωριών. Γι αυτό άλλωστε πυκνώνουν σιγά-σιγά –θα το έχετε προσέξει– τα ακροβολισμένα κείμενα που έρχονται να… ξεσκεπάσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον… ύποπτο ή και… διαβασμένο ρόλο του φαβορί των επερχόμενων εκλογών στο μεγάλο-μεγάλο-μεγάλο σχέδιο!..
Το βλέπω ασφαλώς και εγώ· και φυσικά εσείς που από εδώ και στο εξής θα τα ερμηνεύετε όλα πια με άλλο μάτι –πρωτοβουλίες, λόγια, κείμενα, δηλώσεις, διακηρύξεις κ.τ.τ., ό,τι, δηλαδή, βγαίνει προς τα έξω, καθώς οργανώνονται οι τελευταίες λεπτομέρειες στην επικείμενη μάχη χαρακωμάτων. Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω… Απλώς, νομίζω, ότι θα χρειασθεί να δείξουν, οι Χριστιανοί, λίγη «Κατανόηση για το διάβολο», ειδικά αν έχουν βαρεθεί να ακούνε κάθε βράδυ ξεροσφύρι τη «Συννεφιασμένη Κυριακή».
Τίτλοι Τέλους: Από το ξένο ρεπερτόριο ακούστηκαν τα τραγούδια «Time Is On My Side» του Jerry Ragovoys σε διασκευή Jagger και Richards, καθώς και τα «Time Waits For No One» και «Sympathy For The Devil» των ιδίων δύο τελευταίων.
Να διαφωνήσω;
Η Βουλή, δεν μιλάω για την κυβέρνηση, η βουλή δεν αποκλείω να είναι τετραετίας.
Μου φαίνεται λίγο απίθανο οι εταίροι μας να δεχτούν εκλογές.
Αν δεν κάνω λάθος ήταν ο Ρομπέι που μετά την παραίτηση Μπερλουσκόνι είπε στους Ιταλούς ότι «δεν είναι ώρα για εκλογές αλλά ώρα για πράξεις»
Λέτε να αφήσουν εμάς;
Δεν υπάρχει τίποτε πιο θρεπτικό για ένα μπλογκ από τη διαφωνία. Σας ευχαριστώ. Διατρέχουμε τον κίνδυνο να υποθέσει κανείς ότι είσθε βαλτός…
Εύχομαι να μην σας προσέβαλα, καταλογίζοντας διάφορα για όσους δεν βλέπουν εκλογές. Δεχθείτε ότι πρόκειται για στυλιστική υπερβολή. Η γνώμη σας είναι πολύ, μα πάρα πολύ σεβαστή. Αν κρίνω δε από άλλα που έχετε κατά καιρούς υποστηρίξει, θα πρέπει να είναι κανείς ιδιαίτερα προσεκτικός πριν την αφορίσει.
Θα ήθελα, ωστόσο, να επιμείνω στη δική μου. Συννεφιασμένη Κυριακή απεύχομαι στο κείμενο; Κυριακή κοντή γιορτή σας απαντώ για το σχόλιο. Η δική μου γνώμη.
Φοβερός, καταπληκτικός όρος, τον κλέβω όπως είναι: Πληκτρο-λόγιος
Κλοπή με ανακοίνωση;;; Ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι εταίροι μας!
Εν ολίγοις, ολο το λόμπυ της δραχμής -Εσωτερικού και Εξωτερικού- με το «όπλο παρά πόδα» .
Πού χάθηκες εσύ; Έλλειπες ψάχνοντας Ευρώ;
Aπορώ πώς εσύ μπήκες στο κόπο να απαντήσεις σ΄ενα… δοσίλογο! Απορώ και ενίσταμαι!
Ποιός είναι ο δοσίλογος; Εσύ; Όχι δα! Απλώς έχεις μείνει στις προηγούμενες εκλογές. Κι αυτό, μέχρι να σου έρθει η καινούργια φορολογική δήλωση. Ο νταμπλάς, δηλαδή.
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
Γεγονός είναι ότι δεν μπορώ να καταλάβω αν όι εκλογές είναι καλό ή κακο μαντάτο….!!! Το διαισθάνομαι και εγώ και μαλιστα μετά από τη διαγραφή του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ και με ένα τρισάθλιο φορολογικό, δίνει την ευκαιρία στην ΔΗΜΑΡ να την κάνει με ελαφρα πηδηματάκια. Και μετά ..Τι???
Ποιος θα στυλώσει την «Νέα Ελλάδα» σκοτώνοντας την «Παλιά Ελλάδα» που δυστυχώς εγώ ανήκω στην δεύτερη?????
Δεν θα υπάρξει νέα Ελλάδα, εάν αυτή δεν συνδεθεί έντιμα με την παλαιά. Γι αυτό και θα είναι αδύνατον να την οικοδομησει, είτε οποίος επιχειρήσει να διαγράψει, είτε οποίος τολμήσει να κάνει αυτή τη σύνδέση ανέντιμα. Γι αυτό και δεν θα μπορέσει να το κάνει κανείς από την Τρικολόρε. Γι αυτό και η προηγούμενη ανάρτησή μου, με τίτλο «Το σφουγγάρι».
Τον έντιμο καταλύτη της Παλιάς με την Νέα Ελλάδα αναζητώ….μετα από 35 χρόνια που ψηφίζω.
Πάντα ψηφίζαμε «Για μια Ελλάδα Νέα» για «Αλλάγή» για «Απαλλαγή» και «Για Ελληνες μπορούμε»… για να φτάσουμε στο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και στο όνομα της εντιμότητας να καταλήξουμε τα «γκαρσόνια της Ευρώπης».
Αντε σε λιγο θα ενεργοποιηθεί πάλι η Τρούμπα….!!!
Σε αναζήτηση του καταλύτη, κίνηση πρώτη: Ξεκουμπίζουμε τους νυν! Και βλέπουμε.
Το ίδιο σύνθημα υπήρχε και το 1981 με «το χρονοντούλαπο της ιστορίας»
Και δικαίως!
Δεν νομίζω οτι θα υπάρξουν εκλογές, όχι σύντομα τουλάχιστον. Τα παλαιοκομματικά κατάλοιπα της μεταπολίτευσης θα κάνουν οτι είναι δυνατόν, για να γαντζώσουν τον ασθενή στο ράντζο, γιατί βλέπουν τι έρχεται απο πίσω. Έρχεται η νεοπολίτευση με φόρα, δυστυχώς η ευτυχώς με μπροστάρη τον Σύριζα και τον κο. Τσίπρα. Και μην έχετε καμμία αμφιβολία, αγαπητοί συναναγνώστες, ότι θα μας «κηδέψει» αυτή η αλλαγή αλλά, όπως είπε κάποτε κάποιος, «όταν στο βασίλειο του παλαιού εισβάλλει το νέο, το παλαιό έχει δύο επιλογές: η να συγκρουστεί η να αποχωρήσει εν ειρήνη. Το 2ο έχει σπάνια συμβεί». Νομίζω, λοιπόν, οτι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στροφή της ιστορίας του Ελληνικού έθνους. Είναι η στιγμή που ενταφιάζεται το πολιτικό γίγνεσθαι as-we-know-it, δεν βλέπουμε παρά τους επιθανάτιους ρόγχους του, και σύντομα κάτι άλλο θα ξεπροβάλει. Δεν ξέρω τι είναι αυτό, αλλα θα ξεπροβάλει, είμαι σίγουρος. Η καταστροφή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για δημιουργία.
Φυσικά σε κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις, και σε αυτή την περίπτωση η εξαίρεση δεν είναι άλλη από το… θεσπέσιο Κ.Κ.Ε, που σαν παστωμένος βακαλάος θα συνεχίσει να αγνοεί τους νόμους της εντροπίας και να υπάρχει σαν ψήγμα του παλαιού μέσα στο νέο. Ελπίζω να διαψευσθώ.
Απλά, ένα μουρμούρισμα ενός wannabe πληκτρο-λόγιου…