Πάμε μια χαρά

by Sotos

Δεν είναι να λείψει κανείς… Δεν είναι να λείψω. Πώς τα κάνατε έτσι; Είπαμε να συνηθίσουμε το χαλκά στον παράμεσο για λίγες μέρες, κι εν τη απουσία μου εσείς του βγάλατε τα μάτια! Κάθομαι στον κομπιούρα και τι να δώ; Η ωραία κυβέρνηση με το ωραίο πνεύμα ομόνοιας και συνεργασίας τρώγεται τώρα με τα ρούχα της, ο λογαριασμός πάλι δεν βγαίνει κι άρχισαν να προσθαφαιρούν ανύπαρκτα δισεκατομμύρια, μου στεναχωρείτε τον Τόμσεν, τον άγιο αυτό άνθρωπο, τον έχετε κάνει να πηγαίνει, νάρχεται, να πηγαινοέρχεται, ο Παναγόπουλος θυμήθηκε τις απεργίες, το Μέγκα δεν θα βγάλει Κεντρικό Δελτίο, ο Επαίτης θα δει τον Πάπα, τι έχουνε να πούνε μεταξύ τους παλεύω να φαντασθώ, αλλά εις μάτην, μάλλον σου λέει «πότε θα τον ξαναδώ, μωρέ;» μην κάνουνε και μαύρα μάτια τα δυό τους, οι Χρυσαυγίτες ξυλοκοπούν τους μελαμψούς, αλλά δεν ήταν, είπανε, οι γνήσιοι, μόνο τις μπλούζες τους φοράγανε, οι γνήσιοι δεν φοράνε τις ίδιες μπλούζες… Μαλλιά κουβάρια! Χαμός!

Πώς μαζεύονται τώρα όλα αυτά τα χάλια, τα μαύρα, τα αδιόρθωτα; Τέλος πάντων, τέλος πάντων… Όλα θα στρώσουν· μην μου ανησυχείτε.

Μέσα σ’ όλα, θέλει και ο υπουργός Δικαιοσύνης να καταπολεμήσει τη διαφθορά. Ο δύσμοιρος… Στη γενιά του κάνανε Πρωταγόρα στο σχολείο. Αν διδάσκεται ή όχι η αρετή… Τρέχα γύρευε Αποστόλη… Στη δική μου τη γενιά κάναμε Κρίτωνα. Άλλα κόλπα…

Πάει, που λέτε, στη φυλακή ο Κρίτωνας να δει τον Σωκράτη, ο οποίος πρόκειται οσονούπω να πιεί το πικρόν ποτήριον. «Επ, Κρίτων», του λέει με το μάτι μες τη τσίμπλα, ο αθεόφοβος. «Τι ώρα είναι αυτή που μας κουβαλήθηκες, μες τ’ άγρια χαράματα;» Ο Κρίτωνας, στο μεταξύ, έχει πιασμένο όλο το σωφρονιστικό σύστημα, λαδωμένο με παρθένο Καλαμάτας, καλά-καλά από πάνω μέχρι κάτω. Γλιστράει το Σύμπαν. Έχει μπουκώσει τον Αραβαντινό, έχει ταΐσει τα αλάνια του, έχει γεμίσει νερό την πισίνα στο προαύλιο του Κορυδαλλού, έχει ψωνίσει κάρβουνα για το μπάρμπεκιου, έχει αφήσει είκοσι κιλά παϊδάκια πεσκέσι, έχει έτοιμο το ελικόπτερο με τον Παλαιοκώστα, ο Τζώρτζ Κλούνεϊ περιμένει καλού-κακού μ’ ένα φορτηγάκι στην Πλατεία Ελευθερίας, μη και στραβώσει η δουλειά, έχει…, έχει… Και του λέει του Σωκράτη: «Ξύπνα, δάσκαλε. Σήκω. Την κάνουμε!»

Αδύνατον! «Δεν πάω πουθενά, πουθενά, πουθενά, εδώ θα μείνω!» Το ξινό κοψίδι ο Σωκράτης έχει στηλώσει τα πόδια και δεν κουνάει ρούπι, ο γεροξεκούτης. Και τι του λέει ο Κρίτωνας, άνθρωποι; «Ρε συ», του λέει, «δεν με συλλογίζεσαι που θα γίνω ρόμπα ξεκούμπωτη και θα λένε όλοι ότι δεν έκανα τίποτα, ο ρεζίλης, για να σε βγάλω από ‘δω;» «Σε συλλογιέμαι», του λέει εκείνος.

Μάλιστα! Ακούτε; Όλοι θα τον έχουνε, λέει, για φτύσιμο! Όλη η Αθήνα, το άπιαστο υπόδειγμα Δημοκρατίας όλων των εποχών και τοτέμ σύσσωμης της πολιτισμένης Οικουμένης, άκουσον-άκουσον, θα τον έχει, λέει, για φτύσιμο που δεν έβγαλε το Σωκράτη από τη στενή! Μαζί με αυτούς, τον συλλογιέται, κύριε, και ο ίδιος ο μεγαλύτερος φιλόσοφος όλων των εποχών, για να μην μείνει μισή αμφιβολία! Ε, λοιπόν, αυτά τα δυόμιση χιλιάδες χρόνια θα τα αλλάξει ο Ρουπακιώτης. Α, ρε Γιωργάκη, χουνέρι που μας έκανες…

Και τι να κάνουμε, δηλαδή; Να μη μειώσουμε τη διαφθορά; Να μη δείξουμε, έστω, στους ξένους ότι κάτι κάνουμε; Μέχρι να γίνουμε όλοι Σωκράτηδες…

Θάμαι εγώ στον κόσμο μου, φαίνεται. Δεν εξηγείται αλλιώς. Τι φαίνεται; Σίγουρα. Όχι στον κόσμο μου, στην κοσμάρα μου! Να θέλω να γίνουμε όλοι Σωκράτηδες; Ακούς εκεί! Αλλά κι ο Ρουπακιώτης, ε; Μη μου πείτε! Θα κάνει το δεσμοφύλακα να λέει με λεβεντιά και υπερηφάνεια: «Μπατίρης εγεννήθηκα, μπατίρης θα πεθάνω». Θα βλέπει, μετά, αυτός που τρώει χόρτα το διπλανό του να τρώει παστίτσιο και θα κάθεται ήσυχος, να τρώει κι από τη γυναίκα του καρπαζιές. Τις οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, έτρωγε και ο Σωκράτης. Τι να πω…

Αυτά, που λέτε… Βάζω τελεία. Τρεις τελείες, γιατί έχουμε πολλά να πούμε και δεν ξέρω από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω… Κατά τ’ άλλα υγεία, βίον ανθόσπαρτον και τέτοια. Θα τρώμε με χρυσά κουτάλια!

Γι αυτό σας λέω: Μην ανησυχείτε. Για τίποτα. Πάμε μια χαρά (και δυό τρομάρες). Οι Γερμανοί έχουνε ένα ωραίο γνωμικό: Η κατάσταση, λένε, είναι απελπιστική, αλλά δεν είναι σοβαρή! Ακόμα, προσθέτω εγώ. Δεν είναι σοβαρή ακόμα! Τα άλλα που σας λένε να μην τα πιστεύετε. Είναι όλοι τους στο κόλπο (τρομάρα τους)…