Σήμερα την έλεγαν Ελένη. Δεν είχαμε πολλά πολλά, δεν ήταν καν φίλη μου. Δουλεύαμε μαζί, κάθε μέρα τις έλεγα μια καλημέρα. Αυτό.
Σκατά στη λογική μας, σκατά στον πολιτισμό μας, σκατά στην ανθρωπιά μας.
Θα μας πνίξει το αίμα, σε αυτή την άθλια πόλη.
Θα μας πνίξει το αίμα όσων αυτοκτονούν.
Όσο αναλύετε την κρίση, και μετράτε τους ανθρώπους σε νούμερα κ ποσοστά,
ακόμα και στο θάνατο, τόσο χειρότεροι άνθρωποι γινόμαστε.
Υπήρχε κάποτε η Ύβρις, η ασέβεια στους νεκρούς. Τώρα;
Τώρα γάμα τα. Ποιος ασχολείται;
Κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν το περίμενε. Μήπως ρώτησε και ποτέ κανείς;
Ούτε καν εγώ.
Γι’ αυτό σας λέω: θα μας πνίξει το αίμα. Και μας αξίζει.
