Νόστρι φρατέλι!
by Sotos
Αααααχ! Ουφ! Το χάρηκα, ξαλάφρωσα, ησύχασα. Ήρθε η καρδιά μου στη θέση της. Δεν θα χρειασθεί και παρέμβαση των Αμερικανών, προς το παρόν…
Εύχομαι, με την ευκαιρία, αυτός ο ελαφρόμυαλος, ο Μόντι, να κατάλαβε το μέγεθος της ανοησίας που εκστόμισε πρόσφατα, όταν είπε ότι θα πρέπει να διακοπεί για δυό-τρία χρόνια το καμπιονάτο, διότι, λέει, είχε στημένους αγώνες. Τέλος πάντων… Απόψε του τα συγχωρώ όλα.
Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα γι αυτό το γιούρο. Μη σας μιλήσω για το μεγαλείο του Παλεστρίνα, του Τζεζουάλντο, του Αλμπέρτι, του Μοντεβέρντι, του Παγκανίνι, του Βιβάλντι, του Κορέλι, του Σκαρλάτι, του Βέρντι, του Μπελίνι, του Πουτσίνι κ.τ.λ., που αρέσει και η Όπερα στην Άγκελα… Έχει κι άλλους άμα θέλω να γράψω… Στο κάτω-κάτω και ο Μπετόβεν Φλαμανδός ήταν. Και ο Μότσαρτ Αυστριακός. Και οι άλλοι οι… δικοί τους δεν είναι δα και… βέροι Γερμανοί.
«Νόστρι φρατέλι» λέγανε οι Ιταλοί στο Γιούρο της Πορτογαλίας, όταν έστελνε ο Ζαγοράκης τον Λιζαραζού για φρέσκα. «Νόστρι φρατέλι» κι όταν ξέραναν ο Τσιάρτας με τον Δέλλα τον Τσεκ, τον Κόλερ και τον Μπάρος. «Νόστρι φρατέλι» στο γήπεδο, την τηλεόραση και τα ραδιόφωνά τους όταν ξελαρυγγιαζόταν όλη η Ελλάδα, με πρώτο και καλύτερο τον Γιώργο Χελάκη που φώναζε: «Στον Έβδομο Ουρανό Αδέρφια!». Νόστρι φρατέλι σημαίνει «Αδέρφια μας».
«Νόστρι φρατέλι!», λοιπόν, αυτοί τότε, «Αδέρφια μας!» εγώ τώρα. Σειρά μου είναι.
iΙ cimento dell’ armonia e dell’ inventione…
όπου κέρδισε η αρμονία…