Αμερική, Αμερική, καλά μου λέγαν μερικοί…

by Sotos

Αφιερωμένο στο Focus και την Bild

Μετά το εφιαλτικό 4-2, και με δεδομένο ότι η χώρα βρίσκεται υπό Γερμανική κατοχή, νομίζω ότι η μόνη ελπίδα που μας έχει απομείνει είναι να πάρουν σοβαρά το (κανονικό) ποδόσφαιρο οι Αμερικανοί -ειδικά μετά την τοποθέτηση των ξένων Μ.Μ.Ε. ότι »έπεσε το Ελληνικό Οχυρό», με προφανές το υπονοούμενο για τη Γραμμή Μεταξά. Όπως απεδείχθη στο παρελθόν, Ιταλοί και Ισπανοί είναι αναξιόπιστοι και μάλλον μεταμφιεσμένοι ζηλωτές του Άξονα· οι Γάλλοι παραμένουν πουρκουάδες· οι Ρώσοι δεν είναι πλέον φορείς κάποιου πανανθρώπινου οράματος και θα κρατήσουν δυνάμεις για την πάρτη τους, οι λοιποί είναι κότες για τα μπάζα, οπότε… Άντε να δούμε απόψε τι θα κάνει ο Μοντγκόμερυ, αλλά έτσι κι αλλιώς, αν δεν έρθει ο Πάττον δεν μας βλέπω να καθαρίζουμε εύκολα στην Ευρώπη.

Εύχομαι μετά τον Πάττον και τον Σκόμπυ να μην έχουμε πάλι Δεκεμβριανά και τέτοιες ακρότητες. Μια και γενικώς τιμάμε την υπογραφή μας, φρόνιμο θα ήταν να σεβαστούμε και την Καζέρτα 2. Σκόπιμο θα ήταν, επίσης, ν’ αρχίσει να μας αρέσει η Τζαζ, που ήταν και μουσική των καταπιεσμένων. Θα βελτιωθεί έτσι σταδιακά και το άκουσμα των ρεμπέτικων, χάρη στις επιρροές από τις αμερικανικές ορχήστρες, που κακώς διώξαμε από τη Γλυφάδα και άλλες παραβάσιες περιοχές. Έτσι έγινε με το μπελκάντο κι ακούμε τώρα Laura Pausini.

Για σας το λέω… Εμένα τι με νοιάζει; Εγώ ακούω Bach, Haydn, Mozart, Beethoven, Schumann, Brahms, Wagner, Mahler και Schoenberg. Διαθέτω μάλιστα και τα σχετικά πτυχία, πράγμα που ο Γερμανός Στρατιωτικός Διοικητής θα λάβει σοβαρά υπόψη του, διότι έχει ανατραφεί έτσι που να υποκλίνεται στην αξία τους και τον κόπο που εξυπακούονται, καθώς και την αναγνώριση προς το Τευτονικό επίτευγμα που απηχούν. Αφήνω δε που τους παίζω και στο πιάνο κι όλο και κάποια σοφίτα θα βρεθεί, για να με κρύβει κανένας Συνταγματάρχης της Βέρμαχτ με κόλλημα στη Σονάτα υπό το Σεληνόφως. Θα μου φέρνει ληγμένη μαρμελάδα και πότε-πότε λίγο κορνμπήφ για να τη βγάλω, όπως στην ταινία «ο Πιανίστας».

Απέναντι στο Focus και στη Bild δεν έχω πλέον παρά να στείλω τη φωτογραφία που βρήκα και δημοσιεύω παραπάνω. Θα μου πείτε δεν είναι πολιτισμένο. Καλά, κάντε εσείς τον πολιτισμένο…

Υ.Γ. Για όσους με θεωρήσουν υπερβολικό, δεσμεύομαι να σας διηγηθώ μια ιστορία. Καλοκαιράκι έρχεται, εδώ θα είμαστε. Θα κάνουμε παρέα κάθε μέρα και θα τα λέμε.