Το ροκ του μέλλοντος μας
by Sotos
Λέω να το… ροκάρουμε λιγάκι. Να το κουνήσουμε δηλαδή, μπας και κάτσει κάπως καλύτερα. Πολλά πράγματα έρχονται στη θέση τους άμα τα κουνήσει κανείς. Κάποια πράγματα, μάλιστα, μοιάζουν να είναι στη θέση τους, ακριβώς επειδή είναι κουνημένα…
Ορισμένα πράγματα, πάλι, είναι τόσο κουνημένα που για να στέκουν πρέπει να τα γυρίσεις ανάποδα. Όπως, ας πούμε η οθόνη της τηλεόρασης. Ειδικά όταν δείχνει δημοσκοπήσεις. Εκτός αν αφήσει κανείς τη συσκευή στη θέση της και απλώς κουνήσει το μυαλό του –είναι καθαρά θέμα διάθεσης εκείνη την ώρα.
Πώς κουνάμε το μυαλό μας; Το κουνάμε, παραδείγματος χάριν, παρατηρώντας ότι επίσημα χείλη λένε ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν καθαρή επανεκλογή τους και μάλιστα ψηλά στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος, ενώ είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ξεκάθαρο ότι έτσι και τολμούσαν να ζητήσουν ψήφο θα τρώγανε το φούμο της ζωής τους.
Το κουνάμε, επίσης, προσέχοντας τα λόγια μεγάλων προσωπικοτήτων. Όπως, ας πούμε, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος (τον οποίον θυμηθήκαμε τα τελευταία δύο – δυόμιση χρόνια για την περίφημη φράση του «όποιος θυσιάζει ελευθερία για ασφάλεια δεν αξίζει ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια»). Ο Φραγκλίνος έχει πει πολλά ωραία πράγματα. Ένα από αυτά ταιριάζει θαυμάσια και στις δημοσκοπήσεις: «Να μην πιστεύεις τίποτε από όσα ακούς και τα μισά από όσα βλέπεις»!
Διερωτώμαι ωστόσο: Αυτό ισχύει και για όσα ακούω από τους ανθρώπους που συναντώ ή συναναστρέφομαι; Και για όσα βλέπω γύρω μου; Ερωτώ, διότι αυτά που ακούω και αυτά που βλέπω δεν ταιριάζουν μ’ εκείνα που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Γιατί, αν ταιριάζουν, τότε… ε, τότε μάλλον θα πρέπει… να κουνηθώ από τη θέση μου!
Προς το παρόν κουνάω το κεφάλι μου.
Υ.Γ. Οφείλω ένα ευχαριστώ στο μπλογκ Προσκυνητής που φαίνεται ότι έχει επεξεργασθεί αυτό το βίντεο, ώστε να είναι πιο εύληπτο και το ανέβασε στο YouTube.
sotosblog 
Τέτοια οφθαλμαπατη ομολογώ πως δεν έχω ξαναδεί σε video στο youtube.Το θέμα είναι πως στην πραγματική ζωή είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το τι είναι κοντά στην αλήθεια και τι όχι. Ειδικά αν αναλογιστούμε την ταχύτητα με την οποία επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες…ή καλύτερα δεν επεξεργαζόμαστε. Είναι εξαιρετικά επιβλαβής και επικίνδυνη η παγίδα της καθημερινότητος, με όλα τα στοιχεία που αυτή περιέχει (υποχρεώσεις, εργασία, κούραση, παιδιά).
Το να κουνήσει κανείς το κεφάλι του ή και τη θέση του, πρέπει να έχει, θαρρώ, την πολυτέλεια του χρόνου να κάτσει και να αναλογισθεί κάποια πράγματα, τα οποία απαιτούν την απόλυτη προσοχή του, όταν αυτά μάλιστα διέρχονται μπρόστά από τα μάτια του αστραπιαίως. Προσωπικά πιστεύω πως ένας άνθρωπος για να προφυλαχθεί από τις σοφιστείες, πχ. του ενός από τους κυρίους «Π», πρέπει πρώτα να έχει χαλυβδώσει τον εαυτό του με ένα ελάχιστο βασικό επίπεδο μορφώσεως -όχι την επιστημονική. Δεν είναι εύκολο για κάποιον ο οποίος στερείται της βασική παιδείας και μόρφωσης να διυλίσει αυτά που ακούει και βλέπει καθημερινώς. Μάλλον το αντίθετο· Γίνεται έρμαιο των εντεταλμένων και αδυνατεί να αντιληφθεί τη σοφιστεία που του σερβίρεται εκείνη τη στιγμή εντέχνως. Γι’ αυτό και βλέπει κανείς μεγάλα ποσοστά -αδιανόητα- νεοΐδρυθέντων κομμάτων τα οποία λαΐκίζουν ασυστόλως, λέγοντας κατάφωρα ψέμματα, διατεινόμενα την λύτρωση του έθνους στο »άψε σβήσε».
Αναμφιβόλως, όμως, είναι ίσως πιο επιτακτικό από τοτέ στη νεώτερη ιστορία της χώρας μας, να κουνήσουμε το κεφάλι μας, να αντιπαλέψουμε με την λιμνάζουσα ρουτίνα μας και να μας ακούσουν επιτέλους ηχηρά. Πολύ σανό είχαμε χορτάσει τα τελευταία χρόνια…πολύ.
υ.γ.Είναι η πρώτη φορά που προέτρεψα συγγενικό μου πρόσωπο, το οποίο διαμένει στο εξωτερικό, να πάρει το λεωφορείο και να ταξιδέψει ως το Προξενείο της Ελλάδος και να πάει να ψηφίσει.Να μην το αμελήσει.
Έχεις δίκαιο να επισημαίνεις τις δυσκολίες που κάνουν τον άνθρωπο πιο ευάλωτο στα τεχνάσματα της εξουσίας. Γι αυτό, νομίζω, είναι σημαντικό όσοι έχουν ακόμη κάποιες άμυνες να τις μοιράζονται. Κι έτσι οι μεν ανυπεράσπιστοι θα βρίσκουν υποστήριξη, οι δε αβέβαιοι συμπαραστάτες.
Αν, τώρα, καταλογίζεις στους “μικρούς” το “άψε-σβήσε”, αναλογίσου μήπως αναλογεί, την ίδια ώρα, στους “μεγάλους” το “σβήσε-άψε”… Φρονώ ότι τότε θα είναι παραγματικά δίκαιος ο καταλογισμός -και παραγωγικότερος στην κάλπη. Ευχαριστώ για το σχόλιο. Το επιζητώ και είναι πάντα καλοδεχούμενο.
Σαφώς και το »σβήσε-άψε» ισχύει για τους μεγάλουε. Εξάλλου οι μεγάλοι έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για το κατάντημα της χώρα σήμερα. Πάντως, ομολογώ πως η επιλογή του Μαΐου, θα είναι πιο δύσκολη που έχω κάνει εώς τώρα.
Αν θυμάμαι καλά το ακριβές ρητό λέει : «any society that would sacrifice a little liberty for little security would gain neither and lose both»