Ιδία αισχρότης

by Sotos

Για να διαβάζετε τούτες τις αράδες, σημαίνει ότι είστε στο Διαδίκτυο. Έχετε προσέξει πώς μεταχειρίζονται τα κανάλια το Διαδίκτυο;

Με την εξαίρεση του Skype –μορφή επικοινωνίας εφικτή ακριβώς χάρη στο Διαδίκτυο η οποία, μάλιστα, είναι δωρεάν, εξοικονομώντας έτσι για τα κανάλια τόσο χρήμα από συνδέσεις με ανταποκριτές, που νάναι γι αυτά προτιμότερο, παρά την άθλια εικόνα του (άστε πια όταν παγώνει σε αποβλακωμένη πόζα ο φουκαράς της συνδιάλεξης, ενώ συνεχίζει να μιλάει σαν από ξεχαρβαλωμένο κασετόφωνο) -σαφώς προτιμότερο διότι καλή εικόνα και καλός ήχος κοστίζουν και άρα επιταχύνουν την επικείμενη πτώχευσή τους (αυτή κάνει τα κανάλια να ξιπάζονται με το γκουβέρνο και τους θαμώνες του, πρακτική που συνεπάγεται έσοδα και διευκολύνσεις) –με την εξαίρεση του Skype, λοιπόν, η σημερινή εμπροσθοφυλακή και τρόπιδα έρευνας, γνώσης και προόδου, το Διαδίκτυο, αντιμετωπίζεται περίπου σαν τη χολέρα, τη βουβωνική πανώλη, την ευλογιά ή την ηρωίνη. Ειδικά όταν πρόκειται για τα παιδιά, το μόνο που ακούει κανείς είναι τι σημεία και τέρατα ενεδρεύουν στον Ιστό και πόσα άτυχα, αθώα πλασματάκια νοσηλεύονται την ίδια ώρα που μιλάμε στο κρεβάτι του πόνου χτυπημένα από «διαδικτυακό εθισμό»!

Κανείς δεν αρνείται ότι το Διαδίκτυο έχει περίεργες, ύποπτες και άδηλες ατραπούς. Όπως έχει η τηλεόραση -κυρίως αυτή- οι δρόμοι, τα σοκάκια, οι λεωφόροι, η νύχτα, η ημέρα, η θρησκεία, οι παρέες, το γάλα, η φασολάδα, τα κόκκαλα από τα ψάρια, τα κουκιά, η θάλασσα, οι μέλισσες –ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Εδώ που τα λέμε, η ζωή η ίδια είναι μια επικίνδυνη αποστολή, για κάποιους μια αποστολή αυτοκτονίας –το λέω για να μην ξεχνιόμαστε, μέρες που είναι… Αλλά προς τι αυτή η εμμονή στους κινδύνους του Διαδικτύου και τι εξυπηρετεί;

Το Διαδίκτυο έχει βγεί απέναντι στα κανάλια· βγάζει στη φόρα όλα όσα τους χαλάνε τη συρμαγιά και εισβάλλει στο πάλαι ποτέ απόρθητο μονοπώλιό τους της ενημέρωσης, το οποίο είχαν κι εκείνα με τη σειρά τους στερήσει από τις εφημερίδες κ.ο.κ. Έτσι μοιραία περιορίζονται στο «δεμένο» κοινό τους, που είναι κυρίως προχωρημένης ηλικίας, άνθρωποι ευάλωτοι στο φόβο και φίλοι των προφυλάξεων. Αν προσέξατε, ο τρόπος που ψυχογραφήθηκε ο ομήλικος αυτού του κοινού Δημήτρης Χριστούλας από το γυαλί, τα λέει όλα: έπρεπε πάση θυσία να σπάσει αυτός ο καθρέφτης της συγκεκριμμένης ευσυγκίνητης μερίδας τηλεθεατών –ώρα είναι να γεμίσει το Σύνταγμα αποφασισμένους παπούδες και γιαγιάδες, που δεν έχουν τίποτε να χάσουν, εκτός ίσως από το απόκομμα της σύνταξης που τους απέμεινε…

Ο κίνδυνος πράγματι σοβεί για τα παιδιά, όχι στο Διαδίκτυο, αλλά παντού όπου αυτά είναι αφημένα στην τύχη τους, διότι τα παιδιά από καταβολής κόσμου θέλουν να παίξουν με ό,τι… παίζουν οι μεγάλοι.

Σήμερα, όμως, εξαιρετικά μέσα σε όλους τους καιρούς, τα παιδιά διαθέτουν για πρώτη φορα ένα παιγνίδι, που είναι καθαρά δικό τους, της εποχής τους, της γενιάς τους. Αν, λοιπόν, υπάρχει ένας κίνδυνος σε τούτο, αυτός φωλιάζει στην αμεριμνησία των μεγάλων και στην ασχετοσύνη τους για το Διαδίκτυο. Και σε… «παραδοσιακές αγκυλώσεις» -όπως εύγλωττα τις περιγράφει μια καινούργια και αχαρακτήριστη διαφήμιση μπύρας, όπου ο καφετζής κλείνει το λάπτοπ των πελατών του, πριν τους σερβίρει, «γιατί», όπως λέει με ύφος φυσικού δικαίου, «εδώ τα πράγματα είναι απλά»!…

Τα δε κανάλια, που κατά τα άλλα νοιάζονται και κόπτονται, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους μη και διαταραχθεί αυτή η άθλια και άκρως οπισθοδρομική ανισορροπία. Αν δεν κάνω λάθος, στα νομικά αυτή η συμπεριφορά τους αποκαλείται «ιδία αισχρότης»: φαντασθείτε, δηλαδή, έναν πατροκτόνο, που να επικαλείται την ορφάνια του, για να αξιώσει την επιείκια του Δικαστηρίου. (Τώρα που το ξανασκέπτομαι, αυτή η «ιδία αισχρότης» κάτι μου θυμίζει, κάτι… κάτι… από εθνοσωτήρες και τέτοια…)

Τα γράφω όλα τούτα, διότι σήμερα διοργανώθηκε ακόμη μια βαρυσήμαντη ημερίδα, με θέμα τους κινδύνους του Διαδικτύου η οποία, μάλιστα, προβλήθηκε με μπόλικη φανφάρα και τις… γνωστές, μεγαλόστομες συνοδές εξαγγελίες.

Πάντως, μια και αναφερθήκαμε παραπάνω και σε… κουκιά, εκείνο που με εκπλήσσει είναι που (εξουσία και Μ.Μ.Ε.) δεν αντιλαμβάνονται, ωστόσο, ότι δεν θα το βρουν από το Διαδίκτυο, αλλά από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, θυμηθείτε με…

Υ.Γ. Φέρνω, με την αφορμή, στη μνήμη μου με άπειρη νοσταλγία τη γιαγιά μου, την ώρα που παρακολουθούσαμε σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση την πρώτη προσελήνωση, να μου λέει να μην τα πιστεύω αυτά τα πράγματα, γιατί είναι του Εξαποδώ! Και δεν μπορείτε να φαντασθείτε πόσο, μα πόσο συγκινούμαι, όταν ακούω κάποιους να υποστηρίζουν εντελώς όψιμα ότι όλο αυτό το διαστημικό επίτευγμα ήταν, τελικά, σκέτη σκηνοθεσία…